Page Text
________________
૩૧૫
શ્રી સિદ્ધચક્ર એપ્રિલ, તથા ૧૮મી મે - ૧૯૩૫ આદિથી આચાર્યપદનું આરાધન થઈ શકે છે. કેવળજ્ઞાન નહિ પામેલા હજ તીર્થ જેણે પ્રવર્તાવ્યું એટલે કે આચાર્યના ગુણલારાએ એકપણ નથી, અને મોક્ષ મેળવ્યો નથી એવા શ્રમણ ભાવાચાર્યનું આરાધન અઢીદ્વીપમાં રહેલા સકલ ભગવાન મહાવીર મહારાજની અધિકતા જણાવી, ભાવાચાર્યના આરાધનરૂપ છે, અને એકપણ તો પછી ભાવાચાર્યની પ્રતિમા કરતાં ખુદ્ ભાવાચાર્યની અવજ્ઞા કે અબહુમાન કરવાં તે ભાવાચાર્યની આરાધના અત્યંત અધિક હોય એ સકલ જગતના ભાવાચાર્યની અવજ્ઞા અને સ્વાભાવિક જ છે. શાસ્ત્રકાર મહારાજે આચાર્યપદના અબહુમાન કરવા જેવાં નુકશાનકારક છે, અને
આરાધનના વિધાનમાં વંદનનો વિધિ પ્રથમ નહિ તેથી જ શાસ્ત્રકારો કહે છે કે, પ્રષિ પૂર્વક
જણાવતાં પ્રથમ ભક્તિ અને બહુમાન જણાવ્યાં સત્રે તે પૂરૂયી દો અર્થાત્ એક ભાવાચાર્યની પૂજા
તેથી એમ સૂચિત થઈ શકે કે આરાધન કરનાર કરવાથી સકળ જગતના ભાવાચાર્યોનું પૂજન થાય
મનુષ્ય અરિહંત ભગવાન અને સિદ્ધ મહારાજની છે. અર્થાત્ ભાવાચાર્યના વંદન, બહુમાન આદિ
પૂજા આદિકની માફક આચાર્ય ભગવંતના ભક્તિ દ્વારાએ સાક્ષાત્ સર્વ ભાવાચાર્યોના ભક્તિ, બહુમાન
અને બહુમાન અત્યંત જરૂરી આદરવાં જોઈએ, આદિનું ફળ પ્રાપ્ત કરી શકાય છે, ત્યારે આચાર્યની
અને એ જ સૂચના જો વ્યાજબી ગણીએ તો એમ પ્રતિમા હોય તો તે પ્રતિમા દ્વારાએ તો તે પ્રતિષ્ઠિત
કહેવું જોઈએ કે ભકિત, બહુમાનનું કર્તવ્ય કરવામાં આવેલા આચાર્યની જ મુખ્યતાએ આરાધના થાય છે, અને તેથી જ કોઈપણ ચૈત્યમાં
ભાવાચાર્ય દ્વારાએ જ બજાવી શકાય. મૂલ નાયકજીરૂપ પ્રતિમાનું ચૈત્યવંદન કર્યા પછી, આચાર્ય ભગવંતો આદિની મૂર્તિ આદિનો જે કિચિ કહીને બીજી પ્રતિમાઓનું વંદન કરવાનું ઉપયોગ જુદું સૂત્ર કહેવાનું રહે છે, અર્થાત્ પ્રતિમા દ્વારાએ
તે ઉપર જણાવેલી હકીકતથી આચાર્યાદિકની થતી આરાધનાથી કેવળ તે જ પ્રતિમા (નહિ કે તેમની પણ બીજી પ્રતિમા) અને તેમાં પ્રતિષ્ઠિત
પ્રતિમા, પાદુકા કે સ્તૂપ ન કરવાં અથવા તો તે
શાસ્ત્રોક્ત નથી તેમ કહેવાનો આશય નથી, કેમકે થયેલો જ ભાવનિક્ષેપો માત્ર આરાધ્ય થાય છે. જ્યારે ભાવનિકો પાના આરાધનથી સર્વ
શ્રી આવશ્યક નિર્યુક્તિમાં ચક્રવર્તી મહારાજા ભરત ભાવનિપાનું આરાધન થઈ જાય છે. આવાજ
અષ્ટાપદ ઉપર પોતાના નવાણું ભાઈઓના સ્તૂપો કારણથી શકેંદ્ર મહારાજે વગુલિ નામના શ્રાવકને
કરાવેલા છે. વળી, સાધર્મિક ચૈત્યમાં આચાર્યદિકની ભગવાન મલ્લીનાથજીની પ્રતિમાની પૂજા કરવા મૂર્તિને અવકાશ છ તથા મથુરા આદિ સ્થાનોમાં જતાં સાક્ષાત્ શ્રમણ ભગવાન મહાવીર મહારાજા આચાર્યાદિકના સ્તૂપો, મૂતિઓ અને પાદુકાઓ જે છઘસ્થપણામાં કાઉસગ્ગ ધ્યાને રહેલા હતા, હતાં અને અનેક સ્થાને અત્યારે પણ વિદ્યમાન છે, તેમની ભક્તિ, બહમાન. પજા કરવા પ્રેરણા કરી. પણ કોઈક કોઈક ગચ્છવાળાઓ ગચ્છતા કદાગ્રહને 'સિદ્ધ શ્રી મલ્લીનાથજીની પૂજા કરતાં
લીધે ભગવાન જિનેશ્વરની પ્રતિમાજીની માફક તે
આચાર્યાદિકની પ્રતિમાને મુકુટ આદિ રાજ્યચિહ્નાથી છદ્મસ્થ ભગવાન મહાવીરની પૂજા કેમ?
અલંકૃત કરે છે, અને ચામર આદિક જે પ્રાતિહાર્યમાં આ ઉપરથી સમજી શકાશે કે જ્યારે
ગણાય તે દ્વારાએ તેની શોભા કરે છે તે શાસ્ત્રદૃષ્ટિએ કેવળજ્ઞાન પામી, તીર્થ પ્રવર્તાવી, મોક્ષને પામેલા
કોઈપણ પ્રકારે ઉચિત હોય એમ જણાતું નથી. વળી એવા મલ્લીનાથ ભગવાનની પ્રતિમાં કરતાં કેટલાક તો આચાર્યાદિકની પ્રતિમાના આગ્રહમાં
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |