Page Text
________________
૧૯૩
શ્રી સિદ્ધચક્ર
ફેબ્રુઆરી-૩૫ ભોગપભોગની રસિકતા એ કોઈ પણ જીવને કોઈ પણ સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવે છે અને સૂચવે છે કે પણ કાળે ફાયદો કરનારી થઈ નથી, થતી નથી અવધિ આદિ જ્ઞાનો કે જે પરચિત્તની વૃત્તિને અને થશે પણ નહિ, માટે મોક્ષનું પ્રબળ સાધન જણાવનારાં છે, તે દેશ કે સર્વથી વિરતિરૂપ અને આત્મકલ્યાણનો હેતુ એવી તપસ્યાને ચારિત્રને પ્રાણ કરનારા હોવા સાથે તપસ્યારૂપ લાંઘણક્રિયાના નામે નહિ ઉડાવતાં તેમાં પ્રવૃત્તિ ગુણમાં દિનપ્રતિદિન કટિબદ્ધ થનારા હોય. કોઈ કરવી અને કરાવવી એ જ હિતકર છે. પણ સૂત્ર, શાસ્ત્ર કે ગ્રંથમાં એવું એક વાક્ય નથી તપ એ અજ્ઞાન ક્રિયા કેમ કહેવાય?
કે જેનો અર્થ કે ભાવાર્થ એવો થાય કે તપસ્યાને
લાંઘણક્રિયા કહીને કે અજ્ઞાન ક્રિયા જણાવીને વળી, કેટલાક વર્તમાન અધ્યાત્મવાદીઓ
તપરૂપી પ્રકૃષ્ટગુણ તરફ અરૂષિ ધારનારો તથા મોક્ષના પ્રબળ સાધન તરીકે અને સર્વ સંપત્તિમય
અન્ય ભદ્રિક જીવોને ભરમાવીને તેવી અરૂચિ અવસ્થાના મૂળ હેતુ તરીકે શાસ્ત્રકારોએ સ્પષ્ટ
ધરાવનારો થઇ ખાનપાન, ગાનતાનમાં મસ્ત થઇ શબ્દોમાં જણાવેલી તપસ્યાને અજ્ઞાનક્રિયા તરીકે
વિષયકષાયના વમળમાં વહેલો જીવ અવધિ આદિ ઓળખાવી પોતે સંયમ જેવા ઉપકારક એવા જ્ઞાનોને પામી શકતો હોય, અને જ્યારે તેવા તપરૂપી મોક્ષમાર્ગથી ટ્યુત થઈ એટલા માત્રથી ન વર્તમાન અધ્યાત્મવાદીઓને અન્ય તપસ્યા કરનાર સંતોષ પામતાં અન્ય ભદ્રિક જીવોને પણ તે
મુમુક્ષુ જીવોના પરિણામને જાણવાનું જ્ઞાન છે નહિ તપસ્યાને અજ્ઞાનક્રિયા તરીકે જણાવી શ્રુત કરે છે.
ચુત કરે છે. અને તે હોવાનો દાવો કરી શકે તેમ નથી તો પછી પ્રથમ તો તે અધ્યાત્મવાદીઓએ એ વિચારવાની
મુમુક્ષુ જીવોના તારૂપી પ્રકૃષ્ટગુણને કે સામાન્ય જરૂર છે કે અન્ય આત્મા સંબંધી તેઓને એવું કહ્યું
તપને તેઓ અજ્ઞાનક્રિયા તરીકે જણાવે તે મોક્ષાર્થી જ્ઞાન થયું કે જેથી તે તપસ્યાને આદરનાર
જીવોએ કાને પણ ધરવું લાયક નથી. વર્તમાન
તો મહાનુભાવો ભવચક્રમાં ભ્રમણ કરાવનાર એવા અધ્યાત્મવાદીઓની અપેક્ષાએ ત્રિલોકનાથ કર્મકટકના પંજરને તોડવા માગતા નથી કે માનતા
ઋષભદેવાદિક ચોવીસ તીર્થંકર, સર્વલબ્ધિ સંપન્ન નથી, કેમકે શાસ્ત્રકારો તો સ્પષ્ટ શબ્દોમાં જણાવે
શ્રી ગૌતમ આદિ ગણધરો, અનુપમ બાહુબળથી છે કે સંસારચક્રમાં પરિભ્રમણ કરાવનાર બીજું
ચક્રવર્તીને ચક્તિ કરનારા શ્રી બાહુબળજી આદિ કોઈ નથી પણ કર્મ જ છે, અને તે કર્મનો ક્ષય
મધ્યયુનિઓ, ચક્રવર્તીની ઋદ્ધિને પણ પાપના કરવા માટે શાસ્ત્રમાં કહેલી જે કોઈ પ્રવૃત્તિ થાય
પોટલા તરીકે ગણી તેનો પરિહાર કરવાને પ્રવજ્યા તેને જ્ઞાનયુક્ત ક્રિયા ગણવી. અન્ય આત્માઓ લેવા ઉત્સુક થયેલી સુંદરી આદિ મહાસતીઓ કર્મક્ષયને માટે તપસ્યા નથી કરતા, અને તેથી તે
અન્ય ધર્મમાં જન્મ લીધા છતાં તે જ અન્ય ધર્મના અજ્ઞાન ક્રિયા જ છે એમ કહેવાની તાકાત તેઓ
સંસ્કારથી અન્ય ધર્મની પરિવ્રાજકપણાની દીક્ષા જ સત્યરીતિએ ધારણ કરી શકે કે જેઓ અન્ય
અંગીકાર કરી, છતાં ત્રિલોકપૂજ્ય શ્રમણ ભગવાન આત્મામાં રહેલા પરિણામને એટલે અન્ય જીવોની
મહાવીર મહારાજની છત્રછાયા તળે જેઓએ ચિત્તવૃત્તિને જ્ઞાનથી જાણી શકતા હોય, અને તેવો
શ્રમણ નિગ્રંથોની પ્રવજ્યા અંગીકાર કરી એવા બીજાની ચિત્તવૃત્તિના જ્ઞાનને જાણવાનો સંભવ તો
અંધક આદિ મહર્ષિઓ, લાખ વર્ષ જેવી લાંબી કાંઈક અંશે પણ તપને આદરનારા જીવોમાં જ
મુદત સુધી અખંડિતપણે માસખમણ માસખમણની હોય. શ્રી નંદીસૂત્રકાર દેવવાચકગણિ ક્ષમાશ્રમણજી
તપસ્યા કરનાર નંદનકુમારાદિ ભાવિ તીર્થંકર
| SR No. | 520953 |
| Book Title | Siddhachakra Varsh 03 - Pakshik From 1934 to 1935 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Ashoksagarsuri |
| Publisher | Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti |
| Publication Year | 2001 |
| Total Pages | 696 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Siddhachakra, & India |
| File Size | 25 MB |