________________
२४४
तरंगलोला
भाणीय सत्थवाहो धणदेवो पगदेवयस्सम्ह । दिजउ तरंगवइया भणह य जं दिजाए गुक ।।१५७ तो किर दुट्ठी सेठी इमाणि उवयार सुन्न विरसाणि । तस्स पउणाव उत्थण-कराणि वयणाणि भाणीय ।।१९८ कम्मं जस्स पवासो तह वासो जस्स निय-गिहे नस्थि । कह तरस सव्व-देसानिहिस्स धूय नियंदा(148Bहं ।।१९९ तह जो सावय धम्मे सहायओ होज्ज लद्ध-सम्मत्तो । सावय-कय-कम्मो तस्स दरिदस्त वि हु दाहं ।।२८० सोउं चमं डिं वाम रुयंती अहह कह होही । कज्जमिण जं मरिही सो विरहे मजा तो हं पि ।।२०१ ता सारसिए घेत्तु लेहममं वच्च नम्नि लिहिय च । सामय देहाए.सं जत्थागंतुं तुह मिलामि ।।२०२
सा वि कय-जहाइट्टा सम्मप्पेइ(?) तस्स पडिलेहं । जेणोभय कुल कुसलं सो रिचय मेलावओ जुन्तो ।।२०३ ददलु चेमं मज्झ वयणमइमयण-दृमिया गमि । कह वि दिवसं पओसे सा रमिरं चेडि मं नेसु ॥२०४ पिययम-पासे भगइ य सा धीरा होस जेण वयणीय। होही एवं कज्जे कीरते बेमि नो हं तं ।।२०५ जइ जीवियाए कज्जं सहि मे ता नेमु तत्थ मं तुरिय । एवं निबंधेण य तीर पडिबज्जि उगाह ।।२०६ मज्जिय कय-सिंगारा भोयण-वविखत्त-परियणे नीया । पिय वसहिं किच्छेणं जणाउलते मग्गणं ॥२०७ तो भवण-पडिदुवारे विचित्त-देस-ट्टियाइ दरिसइ । दासी मे तं तं स-बयंसं मुह-निस ति ।।२०८ दिट्टो त्ति फुड-हट्टा अच्छामो तत्थ एक्क-पामम्मि । मा कोइ पेच्छिहि ति य संकाउल-चिलिय-चिन्ताओ ।।२०५
अम्ह च भागधेहि तेण विसज्जिया पिय-वयंसा । पेच्छह कोमुइ-चारं तुब्भे हं पुण सुविस्सं नि ।।२१० तेसु गएर नियं(?)तो चेडिं भणइ(?) एहि बच्चामो । तं चक्कवाय- पट्टं दट्टुं सुसुभेण गिह-निय २११ तं चाहं निसुणती पहि-दुवारम्मि जात्र चिहामि । ताच गया सारसिया मम दानी नस्स पासम्म ॥२१२
