________________
वरंगलीला
तत् मया हं संती
X
X
X
X
X
X वयंसि मा कस्स कहेज्जा ॥ ११८
तह जइ होही मे सह तेहि लोए समागमो कह वि । तो नवरि माणुसे हं वयंसि भोए अभिलसिस्सं ॥ ११९
आसा. पिवास बिस्सासिया अहं सुरय सोक्ख - लोभिल्ली । सत्त वरिसाणि सुंदरि तल्लिच्छाए पक्खिस्स || १२२ तह विन जइ पेच्छिरसं वयंसि तं हियय-नंदणं कह वि । जि-सत्थवाह-पह तो मोक्ख पहुं पवज्जिरसं ॥ १२१
*
सोऊण सारसिया य एतं वच्छल्ल भाव मिउ-हियया । मह दुक्ख -सोय-सम्मक्खणा य रोवितु भगइ इमं ॥ १२२
सामिणि मुसु विसाय इहावि तव चिर परिचिएण होही तेण सह एवं चाहं तीए बहुहिं पिय-जणुचिएहिं वयणेहिं । संठविया भिसिणि जलेण (?) अच्छि जलं पुंछयंतीए ॥ १२४ तत्तोहं [१४७A] सारसिया-सहिया कयली- हराओ घरिणि गया । महिला जण पारवज्जाणिय-वावी-तड-पएसं
॥१२५
देवया पसारण । समागमो भीरू || १२३
*
अह मज्जणगोवगरण-विरयण - वावडं तहिं अम्मं । दहिया हं द च ममं मिलाण- मुहं ॥ १२६ अम्मा भइ विसण्णा किं पुत्ताराम हिंडण समेण । जाया सि विगय-सोहा भणामि दुक्खे दुया हूं पिं ॥ १२७
गच्छस्स नगरीए न समत्था संपयं रमिउमम्मो । जं दुक्खड़ में सीसं जरो य तुरियं तुरियमेइ ॥ १२८ सोउं चेमं वयणं सविसाया वच्छला महं माया । भणीय निव्वुया तं पुत्तय जह होहिसि तह होउ || १२९
अम्मा ॥ १३०
अमविनयरिणिती कहूं तुमं असुहियं पमोच्छामि । तो सेज्जा वहण मे जाणं जोत्तावेइ सेस जुबई र भणइय तुभे मज्जिय-पसाहिय- जिमिया । निय - वेलाए अयं नयरं हामि ॥१३१
एज्जह
२.३९