________________
32
Satya Vrat
Thus it must have been an interesting poem of twenty cantos. Ag such its loss is to be lamented.
Tho extant canto of the poem is written in Adi yamaka, the last word or a part thereof of the proceeding verse forming the beginning of each following verso, interspersed with other figures of spoech like U pama. Repaka, Anuprasa & Virodha which demonstrate the author's penchant for the embellishment of his poom. In consonance with the injunction of the poeticians one metre Anuştup) proponderates here which however changes towards the end; the last two verses boing in Sikharni and Surdulavikridita. The poet wlelds a facile pen. The language of the poem is chaste Sanskrit with few errors, which are obviously the result of soribal Degligence
The canto Is edited here for the first time. An attempt has been made to correct the text, but gaps therolo have been left to themselves,
विवाहवल्लभमहाकाव्यम् जिनेश । जगदाधारं । केवलालोकभास्व(स्कोरम् ॥ भगवन् । भयभीतानां सर्वज्ञ ! शरणं भव ॥१॥ भवाम्भोधौ महामोहवातविनविभीषणे । मज्जन्तं तत्त्वपोतेन त्वं मामुद्धर्तुमर्हसि ॥२॥ अर्हन्! यदात्मज्ञानेन मोक्षसौख्यमवाप्यते । आत्मज्ञानं ततस्तत्त्वं सर्वमन्यत्प्रपेञ्चनम् ॥३॥ प्रपश्चात् कर्मणां प्राचा यत्तत्त्वविरहो(s)जनि । तमन्तरं निराफर्तुं देहि देवेश! दर्शनम् ॥१॥ . दर्शने देवदेवस्य देवदेवस्य दर्शने । अन्तरायाः परं कालात् केवलं कर्मपुद्गलाः ॥५॥ पुद्गलानां परावर्ताः परावर्ताः कृता मया । न मया भूयमेवायं समीपस्थो निरीक्षितः ॥६॥ मिरीक्षितो न केनापि न केनापि परीक्षितः । गुरोरयोगान्मोहाद वा गतः साक्षादलक्षताम् ॥७॥ अलक्षो लक्षतां याति रूपवानप्यरूपताम् । मात्मज्ञानं विना नाथ! तत्स्वरूपे न तिष्ठति ॥८॥ तिष्ठति स्थापितो नैव प्रेषितो नैव यात्यसौ ।
कर्मणो वशगा स्वामिन्! दुर्लध्या हि भवस्थितिः ॥९॥ 1. The Ma has प्रवचनम् । 2. The Ma has अन्तयाः रा। . The Mahar प्रेषिवे।
