________________
अनुसन्धान-५४ श्रीहेमचन्द्राचार्यविशेषांक भाग-२
नथी. ने जेटलां जनावरो रात्रिओ बांध्यां हतां, तेटलां ने तेटलां ज सवारे पण रह्या हता. ते गणी रह्या पछी राजाओ ब्राह्मणो तरफ फरीने का "अरे ब्राह्मणो! आ जनावरो में गईकाले रात्रे देवीओने अर्पण कर्यां हतां. जो देवीओने ते जनावरोनुं भक्षण करवानुं पसंद पड्युं होत तो देवीओ भक्षण कर्या सिवाय रही होत नहि. पण हमणां तमे जोयुं तेम ओक जनावर आमांथी ओर्छ थयुं नथी. ते परथी म्हारो ओवो निश्चय थयो छे के जनावरोना मांसनुं भक्षण करवा तरफ देवीओने कंइ प्रीति नथी पण तमने ते गमे छे. माटे हवेथी बलिदाननी कोइ पण दहाडे तमे वात करशो नहि. ने याद राखो के म्हारा आखा राज्यमां कोइ पण स्थळे हुं जीवहिंसा थवा देनार नथी." ब्राह्मणो आ सांभळी बहु गुंचवाइ गया ने तेओथी कंइ बोलायुं नहि. अम छतां देवीओ तरफनी पोतानी भक्ति बताववा माटे पोते बचावेलां आ सघळां जनावरोनी जेटली किंमत थाय तेटलुं नाणुं राजाओ देवीने अर्पण कर्यु.
पोतानी जिंदगीनां पाछलां वर्षोमां कुमारपाळ राजा तथा हेमचन्द्र जैन लोकोनां गुजरातमांना सघळा मोटा मोटा धामोनी यात्रा करवा गया हता. शेजेजय तथा गिरनार पर्वत पर आवेलां जैन देवालयोमां पण तेओ दर्शने गया हता. गिरनार पर आवेला देवालयमां राजाने सगवडथी जवानुं बनी आवे ते माटे राजाना प्रधान वाग्भट्टे पोताना खर्चे ए पहाड परनो रस्तो नवो बनावी दीधो हतो. जात्राओ जवा नीकळेला राजा ज्यारे रस्तामां धंधुका आगळ आवी पहोंच्या त्यारे पोताना गुरु अने मित्र हेमचन्द्रनी मे जन्मभूमि होवाने लीधे तेना मानमां त्यां पोताना खर्चे एक खास देवालय बांधवानो हुकम आपी दीधो. वळी पोताना ओ प्रवास दरम्यान राजा ज्यारे खम्भात आवी पहोंच्या त्यारे ओ खम्भात शहेरमांथी राजानी तिजोरीमा भराती आमदानी ओ शहेरमां आवेला पार्श्वनाथना देवालयने अर्पण करी दीधी. पण पाछळथी बीजा राजाओओ कुमारपाळ राजानुं ओ वचन पाळ्युं नहोतुं ओम लागे छे.
छेवटे ई.स. ११७३मां नवा वर्षमा हेमचन्द्रने अम लाग्युं के तेनी आयुषनी दोरी हवे पूरी थवा हती. ते वेळा तेनी उमर चोराशी वर्षनी थइ हती. पोताना मित्र राजा कुमारपाळने पोताना आ नजदीक आवता जतां अन्तकाळना समय विषे हेमचन्द्रे खबर करवा साथे वळी राजाने पण चेतवणी
