________________
मार्च २०१०
अरध नाम दरबारको वर कागदको तात सो तूम हमकुं दीजीये सो होवे दीनानाथ राधावरके कर वसे अक्षर पंच लख सोय आदको अक्षर गेडके बचे सो हमकुं देय शिवसुत माता नामके अक्षर चार धरेव मध्यको अक्षर छोड के सो तूम हमको देव धरम तणो छे सार छे उपरांठो घरनो
परदेशां जावो जरा थे म्हांने करजो आद दहे अंत दहे मध्य रहे इण मांय तूम दरसन बीन होत हे तूम दरसन ते जात गोर शिखरो निपजे उर मंडन जे होय सो तो कोइ न साधीयो जीम जिवित सो कोइ हाल हालवो भूइ पातली लीखतहार सुजाण हाथे वावे मुखे लूणे नेनां करे वखाण चंचल रूख अनेक फल फल फल जुदां नाम तोडया पठे पाकसी कहो उन रूख को नाम बिन पगल्यां परवत चढे बिन दांता खड खाय हुं तूने पूछें हे सखी ओ कीस्यो जनावर जाय ? समुद्रकांठे नीपजे बिन डाली फल होय छतीसाकोस हयबो सखी यारे होय तो जोय जल बिन वाधे वेलडी जल विधा कुमलाय जो जल [से] नेडो करे जडामूलसुं जाय गगन सिखामां रिये परदेशा मेले भेट
वाणिया ब्राह्मण खावे कालजो इणको संसो देवो भेट
आठ पांव दो पेट हे मोरा उपर पूछ
इण गूढानी अरथ कहो नहितर केने राखो मूछ अकने पग ओक हे अकने पग चार
सारो जगतनो ढांकनो यमित करो विचार
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
(दरशन)
(दर्शन)
(पावती) (पाती?)
(याद)
(दरद)
(अनाज)
(अक्षर)
(चक कुंभ)
(अग्नि)
(लूण)
(तृषा)
(केरी)
(तराजू)
(कपास)
९
www.jainelibrary.org
