________________
241 ज रखडी पडे तो ? हुं शब्दकोश आपवानो आग्रही. मारो तो शिक्षकनो जीव ओटले एम विचारुं के शब्दकोशनी मदद विना आ कृति आपणे त्यां कोण वांचशे? (शब्दकोशनी मदद पछीये कोण वांचशे अवो प्रश्न करी शकाय.) भायाणीसाहेब. पूरा विद्वान. कोईक अधिकारी नीकळशे ओवी खुमारी ओ राखी शके. अमना घराको तो देशपरदेशमां पथरायेला खरा ने ?
सावरकुंडलामां भायाणीसाहेबनी अध्यक्षतामां योजायेली कार्यशिबिरमां शाळाकक्षानो विगतपूर्ण ने व्यवस्थित नवो अभ्यासक्रम घडायो अमां मारी आवी 'मास्तरगीरी'नो घणो हिस्सो हतो. झीणाझीणा मुद्दा विचारीने सभा समक्ष मूकवानी अने चर्चानी गाडी पाटा पर चाले तथा मुकामे पहोंचे ओ जोवानी फरज मारे बजाववानी थई हती. भायाणीसाहेबनी लाक्षणिक खुशमिजाजी अने हळवाश ज केटलीक वार गाडीने पाटा परथी खेडवी नाखती. आ स्थितिनी मजाक करतो ओक दुहो भायाणी साहेबे बनावेलो (अध्यक्षस्थाने बेठांबेठां से काम पण करता !) :
व्याकरणमां पडी वाट, कोठारी कांते घj, (पण) मोदणनो मरडाट, भायाणीये भाग्यो फरे.
मोदण अटले दमयंतीबहेन मोदी. ओ शाळाकक्षाओ व्याकरणना प्रयोजन विशे ज प्रश्नोनी फेण ऊचकतां.
भायाणीसाहेबने नामे संस्कृत-प्राकृत-अपभ्रंशनां केटलांक महत्त्वनां संशोधनो-संपादनो छे. महत्त्वनां कहेवाय ओवा संशोधनलेखो तो घणा छे. पण विषयने अनी सर्व विगतोमां अने सळंगसूत्र रीते छणता अभ्यासग्रंथो आपवानुं भायाणीसाहेबथी झाझं बन्युं नथी. आवां कामोनो कंटाळो अने थाक व्यक्त करतां पण में अमने जोया छे. 'व्युत्पत्तिविचार'मां मुख्यत्वे तो ओमणे पोते पूर्वे संचित करेली सामग्री मूकी देवानी हती, पण त्यारेये अमणे आवी लागणी व्यक्त करेली. भलुं थजो गुजरात साहित्य अकादमी, के अनी फेलोशिपना धक्काथी 'गुजराती भाषानुं ऐतिहासिक व्याकरण' रचायुं अने ओणे बे सहायको आप्या तेथी 'मध्यकालीन गुजराती कथाकोश'नी रचना थई. अद्यतन दृष्टिनुं गुजराती भाषानुं विस्तृत व्याकरण भायाणीसाहेब ज आपी शके, कदाच ओमना मनमां ओ वात पडेली पण हती, पण ओ ओमनाथी न
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
