________________
December-2004
23
पाप जीव मरइ विषयासी ।
नरकि वसइ नर अभिषयलासी ॥५॥ ६५ अति होइ जगि अमिलवि सूनो ।
जस मोह लागो विभव वधूनो । जइ पणि जीव होइ अतिजूनो । तो हइ पणि रहइ माथा सूनो ||६|| चउगति जीव तणां दुख चिंती । चतुरा धर्मारामिति रमंति । भव अरण्यमां ते न भमंता । विषयविषं जगि ते हू विमंता ॥७॥ तपन-राजऋषिनी ए वाणी । सुणिय नराधिप शुभमति आणी । निजशरीर संकोच निदानं ।
पूछति सुगुरु ज्ञाननिधानं ॥८॥ ढाल-राग देशाख । चंद्रिका चोपड्यो चित ठरइ । अथवा धन समता शुचि
६७
लता ।।
६८
६९
सुणिह तुं एक लखमीपुरं । हता मित्र तिहां तीज(न) रे । चउद वरसाति प्रेमालूआ । कुमारा कुलई पीनरे ॥१॥ पुण्यवंता जगे ते नरा जण्या तेह प्रमाण रे । जेहनइं साधुनां दरिशनं दिइ साधुनइ मान रे ॥२॥ पुण्यवंता० । एक दिनि गहनि रमता गया भला क्षत्रियपूत रे । वामण राम संग्राम भला सुणो तेहy सूत रे ॥३॥ पुण्यवंता० । निजशरीरइ निरहो मुनी विगतपाप निसंग रे ।। वामणि काउसगि देखीओ हवो वंदण रंग रे ॥४॥ पुण्यवंता० ।
७०
७१
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org