________________ તજ ન દીધી (મરી ન ગયે) તે વખતે મેં વિચાર્યું કે અહે મહા કષ્ટ છે! કર્મની કૃતિ મહા વિષમ છે! દેવથી હણાયેલાં અને અગ્નિમાં પકડાયેલાં મારું પાકું પાકું માંસ કાપી કાપીને પુત્ર હાર્ષિત થઈને ખાય છે. વ. ની જેના શ્રેયને માટે મારું પુછડું (બ્રાહ્મણને) આપ્યું તે હું જ તેને પિતા છું. આવી રીતે આર્તધ્યાનમાં લીન થઈ, ધર્મપરાડ મુખપણે તે તીવ્ર વેદનાથી મહા દુઃખી થઈ કાળ ધર્મ પામ્યો, તેવી રીતે હે રાજન! હિંસાના વિપાક ભેગવતાં મારે ત્રીજે ભવાંતર થયે.. इति श्री यशोधर चरित्रे नृपजनन्याश्चतुर्थोभवः . . . હે રાજન! ત્યાંથી મરીને હું જ્યાં ઉત્પન્ન થયા તે સાંભળ. મારા પૂર્વ ભવની માતા જે ગ્રાહપણું પામી હું તી તે જ્યારે દુરકર્મ કરતાં અને અન્ય વઢતાં મચ્છીએથી વિનાશ પામી ત્યારે તે ઉજર્જયિનીની સમીપે આ વેલાં ગામમાં બકરી થઈ. હું પણ કર્મ વશથી તેના ગ માં ઉત્પન્ન થયાં અનુક્રમે પ્રસવ પામે એટલે હું બે શીંગડાં, રાતી આંખે, સપ્તપર્ણ વૃક્ષની જેવા કાનવાળે, તૃણ ખાનારે, દાઢી મુછવાળે અને ગદગદ સ્વરે બોલના બકરે થયો. એક દિવસ વનમાં વિષયાકાંક્ષી થઈને તેજ મારી માટે P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust