________________ - જેમની જીભે તાળવે ચોંટી ગઈ છે એવાં-દુ:ખ સહન ન કરી શકવાથી પ્રાણને તજી દે છે, કઈ જગ્યાએ દેરડે બાંધેલાં, પોતાની ભાષામાં વારંવાર પ્રાર્થના કરતાં અને વિવિધ પ્રકારની વ્યથાને અનુભવ કરતાં પ્રાણુઓ દીન દ્રષ્ટિથી તારી સામું જુએ છે અને મનમાં તેને નિદે છે, હે રાજા! સર્વે સંસારી પ્રાણીઓ સુખની ઈચ્છાવાળાં અને દુ:ખના દ્વેષી હોય છે. તે તો તેને અનુભવ સિદ્ધ છે; તે પછી આ નિરપરાધીઓનાં પ્રાણ તું શા માટે લે છે? જે પ્રાણી શત્રુથી રહીત હય, યુદ્ધ કરવા સામે ન આવ્યા હાય, અને દાંતે કરી તરણું લેતો હોય તેને હણવામાં વીરત્વ નથી પણ નીચપણું જ છે. અથવા બહુ શું કહેવું? આ દુનિયામાં કેઇનું એક છત્ર રાજ્ય જણાતું નથી અને કઈ શરણુ કરવા યોગ્ય પણ જણાતું નથી; કેમકે જે કોઈ એક સજા હેયો બળવાન મૂખથી પશુ હણાય જ કેમ? વળી જે પ્રાણુઓ ધર્મને અર્થ પશુને મારે છે તે મહા મૂખે છે તે જીવવા માટે અગ્નિમાં પેસે છે; કારણ કે જીવઘાતથી કદી પણ શાંતિ થતી નથી. યદુક્ત अहो नु खलु नास्त्येव, जीवघातेन शांनिकं વઘણજ. પથ્થવ પટa૬ના " . अशांति प्राणी कृत्वा, कः स्वशांतिकामेच्छति / इभ्यानां लवणं दत्वा, किं कर्पूरं किलाप्यते // 2 // 1 બતક-: - P.P. Ac. Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust
