________________ SHARMACशता AASANENDIPes o F U dai मराठी:- श्रीऋषभदेवांना नमस्कार करूनच अन्नपाणी ब्रहण कनीज असा निश्चय करून पायात जोहा न घालता चालू लागला त्यामुळे पायातून रक्त वाहू लागले. परखर उन्हाने व्याकुळ झाला, तहानेने म्लान झाला, भुकेने पीहला गेला, अतिशय धकला. मध्याह्न कालत्या प्रखर उन्हाने तापलेल्या वाळूने रस्त्यांत पाय जळत असताना सुद्धा किंचितही स्विम न होता तो नाभाक राजा श्री आदिश्वर प्रभूचे प्यान करीत करीत पाने पुढे चालू लागला. // 241 / / / / 242 / / English :- In this way, King Nabhak who had maintained his iron-bounded and rigid decisions, walked along with his bare feet being tortured by thorns on the path, which made his feet cry out tears of blood, his stomach demanded immediate food, his body out of sheer exaustion cried out tears of pespiration, his throat that was parched demanded water, to water its walls, His feet demanded a cool path as it was being taken through hot sands at noon time, when the sun is out to inflict its torturous heat. But even after all these difficutties, the king did not feel discouraged, but walked along, calling to mind the almighty. Lord Aadishwar to assist him. अपराहे, पुर: क्वापि कयाचिन्नावीनस्त्रिया। ढोकितं न फलमावत् सत्त्वान्नापि पय: पप्पो // 243 // अन्वय:- अपराहे; कापि कयाचित् नवीनस्त्रिया पुर: ढोकितं फलं न आदत्। सत्त्वात् पयः अपि न पपौ॥२४३॥ विवरणम्:- पुरः अग्ने अपरमस: अपरालः तस्मिन् अपराह्ने, अपराह्नसमये क अपि कस्मिन्नपि स्थाने कयाचित् नवीना चासौ स्त्रीच नवीनस्त्री तया नवीनस्त्रिया नूतनया एव (अपरिचितया एव) स्त्रिया पुरः पुरस्तात् ढौकितम् उपायनीकृतं फलंन आवत्न अखादत। सत्त्वात् पय: जलमपि न पपौ॥२४३॥ सरलार्थ:- अपराहसमये एकस्मिन् स्थाने कयाचित् नवीनया स्त्रिया पुरः पुरतः फलं दौकितम्। परं सत्त्वात् सः तत्फलं नाऽखादत् जलमपि न पपौ॥२४३।। 藤鞭機帳條幢幢幢條藤條維輪座礦賺陈
