Shubh Sangraha Part 07

SR No.: 035270
Original Sutra Author: N/A
Author: Akhandanand Bhikshu
Publisher: Sastu Sahitya Vardhak Karyalay
Publication Year: 1931
Total Pages: 640
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 43 MB

Page 475

૪૬૨
શુભસંગ્રહ ભાગ ૭ મે મેં કિતને દિન હૈ ?
મુન્ ને બડી રૂખાઈ સે જવાબ દિયા–એક વર્ષ.
“ઓહ! એક વર્ષ! મેં સોચતી થી કિ તુમ જલદી પાસ કર જાતે તે તુમ્હ પાંડેછ કે પાસ ભેજ કર મેં નિશ્ચિત હે જાતી.”
મુનૂ કી ભૌહાં પર બલ પડ ગયા. વહ બાલા—કૌન પાડે છે ? “વહી પાડે ગોપીકાત.” મુન્ એકાએક ચિલ્લા ઉઠા–ઉસકા નામ મેરે સામને મત લો.
પાર્વતી ઉસકી ચિલ્લાહટ સે ઘબરા ગઈ. વહ ધીમી આવાજ મેં બોલી–કયાં? ઇસમેં દોષ હી કયા હૈ ?
દેષ તુમ મુઝ હી સે પૂછતી હો ? કુલ મેં કલંક લગા કર ભી તુહે દોષ નહીં દીખતા ?” - પાર્વતી કે દેહ સે જૈસે પ્રાણ નિકલ ગયે. વહ સિર પટક કર જમીન પર બૈઠ ગઈ. કુછ સંભલ કર ઉસને કહા--મુન્ ! કયા તુમ ઈસ પર વિશ્વાસ કરતે હો ?
“સારી દુનિયા એક મુંહ સે જિસ બાત કે કહા રહી હૈ, ઉસ પર વિશ્વાસ ન કરૂં ?”
પાર્વતી કા ગલા ભર આયા. ઉસને ભરઈ હુઈ આવાજ મેં કહી–મુન્ , ક્યા તુમ મેરી બાત સુનોગે?
મેં અબ કુછ નહીં સુનના ચાહતા. મેં નહીં ચાહતા કિ ગુસ્સે મેં આ કર કુછ કર બૈઠું.”
ઈતના કહ, મુન્ બાહર જાને લગા. પાર્વતી ને બડે હી દઢ સ્વર સે પુકારા–મુન્ ! ક્યા મેરી બાત નહીં સુનેગે ? પર મુનૂ નહીં લૌટા.
અચ્છા, તો જાઓ !” કહ કર પાર્વતી વહાં સે ઉઠ ગઈ. - શામ કે મુનૂ ઘર લૌટા. વહ ચાર કી તરહ ઘર મેં ઘુસા. ઉસે ભય થા કિ કહીં પાર્વતી પર નજર ન પડ જાય; પર પાર્વતી કહીં નહીં દીખ પડી. જિસ પાર્વતી કે ક્ષણભર પહલે વહ દેખના નહીં ચાહતા થા, ઉસીકે લિયે ઉસકા ચિત્ત અબ બેચન હને લગા. ઉસકી આંખેં બડી બેકલી કે સાથ પાર્વતી કે ઢંઢને લગી. ઉસને દેખા કિ એક ચટાઈ પર પાર્વતી પડી હુઈ હૈ. વહ ઉલટે પાંવ લૌટ પડા. પર જીન માના, વહ ફિર પાર્વતી કે નિકટ ગયા. દેખા, ચેહરા કાલા હો ગયા હૈ. ગાલ પર આંસૂ કે દાગ પડે હુયે હૈ. મુનૂ કા કલેજા ધડકને લગા. ઉસને દૌડ કર પાર્વતી કા બદન હુઆ બિલકુલ ઠંડા પાયા. નાડી પકડી એકદમ-શાન્ત. કલેજે પર હાથ રકખા–ધડકન બંદ. પાસ હી એક ખુલી હુઈ પુડિયા પડી થી. દેખતે હી મુનૂ કે હોશ ઉડ ગયે. મુહ સે એક ચીખ નિકલ પડી. વહ બદલવાસ મગલ કે