________________
vv
૩૦૨
શુભસંગ્રહ–ભાગ મો વાસ્તવ મેં ઉસકા એક મુખ્ય કારણ યહ હૈ કિ વહ ઉહે મહાત્મા સમઝતી હે.
જિસ સમય પૌન કરેડ સાધુઓં કા સંગઠિત સમુદાય ભારતવર્ષ કી વર્તમાન દુર્દશા કા ચિત્ર ઉસકી દુખિત જનતા કે સામને રખેગા–જબ વહ અપને કરુણ સ્વર સે ભારત–માતા કી દુઃખગાથા ઉસકે સુનાયેગા, તબ ઉસકે લિયે કયા ન હે સકેગા ? | હમ ભારતવર્ષ કે સાધુઓ કે વિરોધી નહીં. હમ દેખતે હૈ કિ વે કુમાર્ગ પર જા રહે હૈં, ઇસી લિયે હમેં યહ અપ્રિય-સત્ય કહના પડા. હમ ચાહતે હૈં કિ હમારે સાધુ અપની શ્રેષ્ઠતા કી રક્ષા કરેં. જે એક સમય હમ લોગ કે શિર કે મુકુટ થે, તે આજ વસે નહીં રહે હૈં. ઉનકે ચાહિયે કિ સંસાર કે દિખલા દૈ કિ વે જનતા કે ઠગને કે લિયે ગેરુઆ વસ્ત્ર નહીં ધારણ કિયે હૈ, વરન વે સચ્ચે સાધુ હૈ ઔર ઉનકે સંગઠિત સમુદાય કે એક ભી પ્રાણી કે જીવનધારણ કરતે હુયે સંસાર મેં ઐસી કઈ શક્તિ નહીં, જે ભારતવર્ષ પર અત્યાચાર કર સકે. કોઈ ઐસી સામાજિક બુરાઈ નહીં જે હિંદૂ-સમાજ કા રક્ત-શોષણ કર સકે. ઇતના હી નહીં, ઉન્હેં તો ઇસ બાત કી મહત્ત્વાકાંક્ષા હોની ચાહિયે કિ વે ભારતવર્ષ કી દશા કે પૂર્ણ રૂપ સે સુધાર કર અપને અપૂર્વ આધ્યાત્મિક પ્રકાશાસે સારે સંસાર કો ભર દેગે–ભારતવર્ષ કે આધ્યાત્મિક સંદેશ કે સંસાર કે કેને-કેને મેં પહુંચા દંગે.
| (સપ્ટેમ્બર-૧૯૨૯ ના “ચાદ” માંથી)
५२-नामधारी साधु
(લેખક-શ્રી. જયગૌરીશંકર સીતારામ) સધુઇયા દેખ લી તેરી સધુવાઈ. બાના બડે—બડે કા સિરપર રાખત સંગ લુગાઈ, નિઠુર હૃદે કછુ છિમા ન રાખત નિપટે નિહુર કસાઈ ભેષ બનાય સાધુ કહવાવત પાપ કે ખાત કમાઈ, ગાંવ ગાંવ ફિરિ દેત ભભુતિયા ગોદ ભરે તેરિ માઈ. જૈઠે લાલચ દેઈ દેઈ જગ વ્યર્થ સમ ભરમાઈ કવલવાસ રામ-ભજનવાં જનમ સફલ હૈઈ જાઈ.
(“કલ્યાણના એક અંકમાંથી)
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
