________________
એક મુસલમાન રામભક્ત મેં પહુંચને પર ઉન્હેં જે અસીમ આનંદ પ્રાપ્ત હુઆ ઉસકા વર્ણન કૌન કર સકતા હૈ ? વે ઉસી અપાર આનંદ મેં મગ્ન હે કર ઈષ્ટદેવ પ્યારે શ્રીરામ કી આરાધના મેં લગ ગયે. ઇતને મેં એક સજજન વહાં સે નિકલે. ઉન્હોંને શાહ સાહેબ કે અકેલા દેખ કર કહા--
“શાહ સાહેબ ! અકેલે કૈસે બૈઠે હે ?”
મહાત્મા વસાલી કા ધ્યાન ભંગ હે ગયા. ઉન્હોંને કિસી પ્રકાર અપની વિરહ-વેદના કે રોક ઔર ક્રોધ કે શાંત કર કહા
- “અભી તક હૈ અકેલા નહીં થા, અપને દિલદાર કે સાથ મજે ઉડા રહા થા. હાં, તુમ્હારે આ જાને સે અલબત્તા ધ્યાન ટૂટ ગયા ઔર મેં અકેલા હો ગયા.”
યહ ઉપદેશ-ભરે વચન સુન કર વહ અત્યંત લજિજત હુઆ. હાથ જોડ કર ક્ષમા માંગને લગા ઔર પ્રણામ કર ચલા ગયા.
અનંતર મહાત્મા વસાલી ને ઈષ્ટધામ કી પરિક્રમા કરને કા વિચાર કિયા. ભગવદ્ભકતાં કો યહ કાર્ય કિતના સુખકર હતા હૈ, સો તો કઈ ભક્ત હી જાનતા હૈ. આજકલ કે શૌકીને કે ઇસકા ક્યા પતા ? મૌલાના રૂમ સાહેબ ને કરમાયા હૈ
ન મન વેહૂદા ગિરદે કૂચ, વા બાજાર મી ગરદમ. મજાકે આશ કી દારમ, પયે દીદાર મી ગરદમ.
અર્થાત મેં મેં હી અસભ્ય કી ભાંતિ ગલિયે ઔર બાજાર મેં નહીં ઘૂમતા, મુઝે પ્રેમ કા ચસકા લગ ગયા છે, મેં પ્રિયતમ પ્રભુ કે જતા ફિરતા હૂં.
એક દૂસરે સંત કા કથન હૈ--
આ જમીને કિ નિશાને કેફ પાયે તૂ કુઅદ, સાલા સિજદયે સાહેબ નજરા ખુઆહિદ ખૂદ. અર્થાત
પરમ સુહાવન તવ પદ અંકિત ભૂમિ,
સદા રહેંગે સજજન પ્રેમી ચૂમિ. (શરણજી) અર્થાત પ્રભુપદ-અંકિત ભૂમિ કી મહિમા કા ક્યા કહના હૈ! વહ તો ભગવદ્ભક્તોં કી સદા વંદનીયા હૈ.
યહી સબ સોચતે આર યહ કહતે હુયે- નેહ-સરવર ધંસિકે કટિબે હંસિ ખેલ નહીં હૈ.
આનંદપૂર્વક અયોધ્યાછ કી ગલિયાં મેં વિચરને લગે. ઉન દિને અયોધ્યા મેં મંદિર થોડે હી થે, પરંતુ ઉનકે ભીતર ઇનકા પ્રવેશ હેના એક અસંભવ બાત થી. ઇધર પ્રિયતમ કે દીદાર કી લાલસા, ઉધર પુજારિયોં કી દૂતકાર, ઇન દ પ્રતિદ્વન્દી સ્થિતિ કે સંધર્ષણ મેં વિરહી મહાત્માજી કે હૃદય મેં દર્શનલાભ કી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com