________________
( ३१ )
तेम छतां लोकोमा एटलो उत्साह फेलाई रह्यो हतो के, तेमने पण प्रमुख साहेबने आपवामां आवेला मानने धोरणे भव्यमान आपवामां आव्युं हतुं. तेमनी सामे स्त्रीवर्ग माटे पडदावाळी गाडीओ मोटी संख्यामां मोकली आपी हती, अने तमाम वोलंटीयरो हाजर रह्या हता जेओए अथाग श्रम लीधो हतो. कामकाजने माटे सवड पडे तेथी तेमनो उतारो शराफ बजारमा झवेरी धरमचंद उदेचंदने त्यां राखवामां आव्यो हतो. कॉन्फरन्सनो मंडप बांधता पहेलां घणाओना मनमा एम हतुं के मंडपनो घणो भाग
. फाजल पडशे, त्यारे केटलाक ते पुरतो नहीं थाय एम पण धारता हता. कॉन्फरन्सना मंड. वरसादनं जोर अने तेथी पडती अगवडताथी मंडप सारो नहीं थाय एम पनी भव्यता.
- घणाने कहेबानुं कारण मळ्यु हतुं. वरसादने लीधे मंडप उपरना छाजमांथी प्रथम पाणी पडवाथी बनती ताकीदे तेने वोटरप्रुफ बनाववामां मंडप कमीटीए खरेखरी काळजी बतावी हती, अने मंडप एवो तो भव्य अने देखावदार बनाव्यो के कॉन्फरन्सचें कामकाज जोवा माटे लोकोमा बहुज उत्साह उत्पन्न थयो अने वीझीटरो (प्रेक्षक )नी टीकीटो के जेनो भाव रुपीया त्रण राखवामां आव्यो हतो ते सपाटाबंध खपी जतां लोको एक एक टीकीटना रु. १० सद्धां आपवाने तैयार थया हता; अने स्त्रीवर्ग माटे एलायदी राखवामां आवेली जगा माटेनी टीकीटो तो शोधी पण मळी शकती न होती. कॉन्फरन्सना मंडपनी भव्यता संबंधे मारी कलमे लख्या करतां कॉन्फरन्सना कार्यमां उत्साहपूर्वक भाग लेनार एक बंधुए तेनुं जे वर्णन मारा उपर लखी मोकलाव्युं छे, ते तेमनाज शब्दोमां अत्रे उतारी लेवानी हुं रजा लउंछु.
"अखिल भारतवर्षमां जाणे लक्ष्मीने रहेवानुं निवासस्थान होय, व्यापार- घर होय, वैभव- मुख्य मथक होय अने जगत्ना लोकना प्रदर्शननो सभा मंडप होय, एवी मुंबई पुरी जेने इंग्रेजी भाषामां बॉम्बे कहेछे तेनी रचना खरेज अलौकिक छे.
आ दुनीआना तमाम लोको पोत पोताना धर्मनी क्रिया निर्विघ्नपणे करे तेने सारू दरेक धर्मना धर्मस्थानकोना धर्म ध्वज चारे तरफ फरकी रह्या छे.
आर्यावर्तना पश्चिम किनारा उपर आवेली आ अनुपम नगरीमां जीनेश्वर भगवाननां मोटां दश चैत्यो दशे दिशामांथी जाणे जनसमुहने आकर्षी मोक्षने रस्ते पाडतां होय तेम पोतामा रहेली जीनेश्वरना जेवी जीन प्रतिमाओथी लोकोने शांत रसमां निमग्न करतां हतां. आवां रमणीय अने भव्य चैत्योथी नगरनी शोभामां अतिशय वधारो थयो हतो.
____ आ प्रवृत्ति स्थानमा पहेलां जनसमुहने निवृत्तिमार्गनो उपदेश करवा आ अवसरे शेठ मोतीशाना बनावेला लालबागना उपाश्रयमा मुनिमहाराज मोहन मुनिजी आदि मुनिओ पधारी, आ नगरीमाथी कोई जीनाज्ञा पाळनार अधोगतिमां न जाय तेने माटे उपदेशरुप आश्रय आपवानो प्रतिदिन प्रातःकाळे प्रयत्न करता हता.
आ मुनि महाराजोनां व्याख्यान समये उपदेशामृतनुं पान करनार श्राद्ध समुहथी आ नगरी जाणे प्रातःकाळे शांत रसमय होय, एम लालबाग आगळ उभा रही जोनारने स्पष्ट मालूम पडतुं.
सम्यग्दर्शन ज्ञान चारित्राणी मोक्षमार्गः-आ तत्वार्थ सूत्रना भावने अनुसारे मंडपमां प्रवेश करवानां त्रणद्वारो राखवामां आव्यां हतां. आ मंडपनां त्रण द्वारोमा आजुबाजुनां
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com