Page Text
________________
(१८१) भरुचवाळा शेठ अनुपचंद मलुकचंदनुं भाषण.
" चर्म उपगारी श्री महावीरजीने प्रणाम. सभापति साहेबने प्रणाम करूं छु. आनंदकारी श्री संघने प्रणाम करूं छु. आजे आ मंडपमा श्री संघ मळेलो छे, तेने जोईने आनंदनो पार रहेतो नथी. मारी आखी जींदगीमां देशदेशना जैन आगेवाननो आवो मेळावडो मारा जोवामां आव्यो नथी, ते जोईने घणोज आनंद थाय छे.
मने सभापति साहेब तरफथी जैन देरासर, तेमज ज्ञानखाताना, तेमज साधारण खाताना हिसाबो सारीरीते राखवा विषे बोलवानी आज्ञा मळी छे, ते आ श्री संघ आगळ निवेदन करुं छु. हे साहेबो।
आपणां देरासर तथा ज्ञानखाताना तथा साधारण खाताना हिसाब राखवा, तेनी संभाळ राखवी, तेनुं नाणुं जाळवी राख,, आ कामनी तन मनथी महेनत करवाथी तीर्थकर नामकर्म उपार्जन करवानुं फळ शास्त्रमा प्रभुए दर्शाव्युं छे; माटे ए काम जे पुरुषो करे छे तेमने धन्य छे. एनुं अनुमोदन करे छे, ते पण महाफलने उपार्जन करे छे, माटे जे जे वहिवटदारो वहिवट करे छे, तेमनी पासे उपर जणावेल त्रण खातामाथी ते पेटानां खातां घणां थाय छे, तेमांथी कोईपण खातानो वहिवट करता होय, तेमणे महाफळ पामवानी आशाए ते हिसाबो चोख्खा राखवा जोईए. दर पचुसणनी संवत्सरीए कांईपण नामुं लखवानुं बाकी रहे एम न थर्बु जोईए. जे जे वखत जे नाणुं आवे ते जमे करवं; तेमज घी आंगीओ विगेरेना पैसा लेवाना थाय, तेनी तरतज नोंध करवी, तेमज ते पैसानी तरतज उघराणी करी लई लेवा;पण तेमां आळसुथर्बु न जोईए. आळस करवाथी जेने पैसा देवा छे ते देवें रही जाय छे, अने काळ करे तो दुर्गति थाय, माटे जेने देरासर विगेरेनुं काई दे, होय ते तरत आपq. उघराणीनी राह जोवी जोईए नहीं, तेमज कारभारीए मंगावी लेवानी पण जरुर तजवीज राखवी जोईए, अने प्रमाद करवो जोईए नहीं. देरासर विगेरेनुं नाणुं होय तेनुं व्याज उपजाववामां पण, जेम पोतानां नाणांनी फिकर राखीए छीए तेवीज रीते फिकर राखीने धीरवं. देरासरना दागीना विगेरे होय ते थोडी किंमतना या वधारे किंमतना होय, पण जेम पोतानां रत्नादिक जाळवीए छीए तेवी रीते जाळववा जोईए, तेमां पण प्रमाद न थवो जोईए. प्रमाद थवाथी देवादिक द्रव्य विनाश अफळ थाय छे. उपदेश पदमां हरिभद्रसुरी महाराजे देव द्रव्यनो विनाश करनार तथा देवद्रव्यनी उपेक्षा करनार, बोधबीज हारे अने दुर्गतिए जाय एम कर्दा छे; माटे देवादिक द्रव्यनुं रक्षण करवामां जरापण कसर राखवी नहीं जोईए; तेमज देव द्रव्यना, साधारण द्रव्यना तथा ज्ञान द्रव्यना पैसा श्रावकने धीरवा न जोईए; तेमज कारभारीए पोते पण व्याज आपीने पण देवू करवं जोईए नहीं; कारणजे देव द्रव्यनुं नाणुं लेवाथी काईपण फायदो थाय, काईपण पैसा बचे वा बीजानुं देवू न करवू थाय, तेथी आबरु वधे एवो कोईपण देव द्रव्यथी फायदो थाय, ते फायदो दुःखदाई छे. जुओ श्राद्धविधिने विषे शकाश श्रावकनी कथा. शकाश श्रावक देरासरनो कारभार करता हता, अने देरासरनुं द्रव्य साचवता हता, ते अवसरमां देरासरमां काम चालतुं हतुं, तेना मजुरो विगेरेने पैसा आपवा जोईए, ते पैसा बदल
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034560 |
| Book Title | Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publication Year | 1904 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 41 MB |