Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 297

(१७२) शेठ आणंदजी कल्याणजीनी पेढीना प्रमुख अमदावाद्वाळा शेठ
लालभाई दलपतभाईर्नु भाषण. " मेहेरबान प्रेसिडेन्ट साहेब, प्रिय बंधुओ अने बहेनो !
तीर्थोद्धार संबंधी दरखास्त आपना आगळ मुकवानी हुं रजा लउंछु. सघळी तरफथी तैनी घणीज आवश्यकता कबुल करवामां आवे छे; पण तेनो अमल नथी थतो तेनां आपणी आळस अने भिन्नभाव एज कारणो छे. आ तीर्थोपरनां जुनां देवालयो आपणने शुं याद करावे छे ? एक तो आपणा पूर्वजो अति समृद्धिवान होवा जोईए, ते साथे मुव्यय केम करवो ते सजजता हता, ते साथे एटटुंज नहीं पण ते लोकोमा Sense of beauty अथवा शील्पनी खुबीओनुं सारं ज्ञान होऊं जोइए, ते आपणे तेमना शील्पकाम उपरथी जोई शकीए छीए. ते साथे ते लोकोनो राज्यमां पण सारो वगसग होवो जोईए, ते शिवाय आवां सुशोभित अने अमुल्य देवालयो बांधी शकत नहीं. आवां अमुल्य देवालयो के जे वारसोनी किंमत आपणाथी थाय नहीं ते आपणने मळेलो छे; ते वारसाने शी रीते जाळववो अने तेने नाश पामतां केवी रीते बचाववो, ते आपणुं कर्तव्य छे. साधारण नीतिमां पुत्रो पण त्रण जातना कहेला छे, तेमां जे सुपुत्रो कहेवाय छे ते पोताना पिताए मुकेली लक्ष्मी अने यशनो वधारो करे छे, अने मध्यम पंक्तिना पुत्रो जे मुकेली लक्ष्मी तथा यश होय छे तेनुं रक्षण करे छे, त्यारे त्रीजी पंक्तिना अधम पुत्रो ते बंने खोई वेसे छे; तो जो आपणे आपणां तीर्थोमां आवेलां जुनां देवालयोनी जाळवणी न करीए, तो आपणे कई पंक्तिमा आवीए तेनो विचार करशो, एटलुंज नहीं पण तेमांना केटलांक देवालयो अन्य दर्शनीयोनुं ध्यान खेंचनारां थई पड्यां छे. एक अंग्रेजी लेखक लखेछे, के आबुनां देवालयो शिवाय फक्त आखी दुनियामां सेंटपॉलनुं देवालय वधारे ध्यान खेचनाएं होय. आवी रीते अन्यमतीओनुं ध्यान खेंचनारां आपणां देवालयो फक्त आपणी बेदरकारीथी सुधरतां नथी, ते ओळु शोकजनक छे! वळी शास्त्र प्रमाणे नवां देवालयो बंधाववा करतां, जुनांने सुधारवां तेमां आठघणुं पुन्य कयुं छे, तो तेज आपणुं कर्तव्य छे. हाल गामे गाम नवां देवालयो बंधाववामां आवे छे, तेमां घणीवार अनेक चुक करवामां आवे छे. काम पैसाने अनुसार शरुं करवामां आवतुं नथी, ने हजारोनुं पाछळथी मोटूं काम उपाडी लई टीप करवानो घणो प्रयास करवामां आवे छे. तेवीज रीते आ तीर्थोद्धारना संबंधमां प्रयास करे, तो ते घणो स्तुत्य थाय.
आ विषय बंध करता पहेलां वे अगत्यनां पोईंट कहेवानां छे, तेमांनुं एक ए छे के भिन्नभाव उपर में जे सुचना करी छे, तेनो दाखलो आपीश. एक प्रसिद्ध तीर्थ- देवालय रीपेर करवाने शेठ आणंदजी कल्याणजीने सूचववामां आव्यु हतुं, ने ते संबंधमां एक पुनाना गृहस्थे रजीष्टर नोटीस वटीक मोकली हती. मरामत शरु करवा सारं माणस पण मोकलवामां आव्यां हताः त्यारे बीजी तरफथी ते माणसोने त्यां ईच्छित काम शरुं करतां अटकाववामां आव्यां हतां. आ फक्त भिन्नभावनुज परिणाम देखाय छे.
आ संबंधमां उपाय योजवानी जरूर छे; तो ते सवळां तीर्थोनो उद्धार एक स्थळेथी माणसो राखी जुदी जुदी दिशामा काम शरुं करवाथी ते पार पडवानुं नथी; कारणके जोईए तेना करतां वधारे Centralization थई जशे. पण आ बाबत ज्यारे ते ते जिल्लाना