Page Text
________________
(१२३) श्रावकोमा ऐक्यता ईच्छवी, ए रेती उपर मकान चणवा बराबर छे; माटे साधुओमां ऐक्यता अने संप वधारवानी खास जरूर छे. समुदायबल ए घणुं उत्तम बळ छे, ते आपणे सर्वे जाणीए छीए; "Union is strength" ए इंग्रेजी कहेवतनुं तात्पर्य पण एज छे. ऐक्यताथी बहारनी आफतोथी तेओ पोतानुं बळ जाळवी राखशे एटलुज नहीं, पण अंदरनी खटपट पण तेने असर करी शकशे नहीं. तेओमा ऐक्यता हशे तो श्रावकोमा ऐक्यता सहज आवशे, अने ऐक्यताथी महान् चमत्कारिक अने दैवी कार्यो थाय छे, ते आपणे सांभळीए छीए अने जोईए छीए; पछी साधुनी अने श्रावकोनी स्थिति सुधारवाने जे धाराओ घडशो, ते तरत अमलमा आवशे, अने आ कॉन्फरन्सनुं काम फतेहमंदीथी तरतज पार पडशे. जुओ, पालीताणामां साधु मुनिराज विषे कारखाना तरफथी केटलीवार धाराओ थया, पण ए अमलमां आव्या नहीं. पण जो साधुओमां ऐक्यता थाय, तो दरेक जातना धाराओ अमलमां आवी शके अने लांबा वखत सुधी टकी शके, माटे साधुओमां ऐक्यतानी खास जरुर छे. साधु मुनिराजोमां ऐक्यता अने संप करवानां घणां साधनो छे, तेमां तेओनी कॉन्फरन्स भरवी ए एक सारो उपाय नीवडशे. पालीताणा अने अमदावाद जेवां शहेरोमां तेओनी कॉन्फरन्स भरी शकाशे, अने तेथी तेओमा ऐक्यता अने संप पेदा थशे. हवे उन्नति माटे बीजां साधनो तरफ लक्ष फेरवीए. जैनधर्मनी अने जैन लोकोनी आगळनी अने हालनी स्थितिनी सरखामणी करी, अने हाल शुं शुं खामी छे, ते जाण्या पछी ते खामीओ दूर करवानां साधनो आपणे मेळवी शकीए. जैन लोकोनी स्थितिना वखतना में त्रण भाग पाड्या छे:-पूर्वकाळ, मध्यकाळ, अने हालनो काळ.
'श्रावक जैनोनो संघ' ए शब्दमां श्रावक, साधु अने साध्वीओनो समावेश थाय छे. आगला वखतमां एटले के तीर्थकरना वखतमा साधुओ अने श्रावकोनी शं स्थिति हती, ते उपर आपणे नजर फेरवीए. दाखला तरीके आपणा चरम तीर्थकर महावीरस्वामीना वखतमा साधुओ अने श्रावकोनी केवी स्थिति हती, ते उपरथी आपणने ते वखतनो ख्याल थशे. महावीरस्वामीना समयमा मुनिराजो पवित्र मनना, उंच विचारवाळा अने शुद्ध शास्त्रोक्त चारित्र पाळता हता; तेओ विद्वान्, सद्गुणी अने धर्ममां कुशळ हता, तेओ योग्य अधिकारीने दिक्षा
आपता हता, ने योग्य अधिकारीने पदवी आपता हता, तेओ धर्माभ्यासमां, लोकोने बोध आपवामां, परमार्थमां, आत्मव्यवहारमा पोतानो काळ व्यतीत करता हता. हवे जुओ श्री महावीरस्वामीना चोथी पेढीए गणधरप्रभवा स्वामीना हजारो साधुओ शिष्यो हता, पण पोतानी गादी कोने सोंपवी तेनो विचार करतां एवा निश्चय उपर आव्या के, स्वयंभव करीने ब्राह्मण योग्य पुरुष छे एम धारी पोतानी पाटे तेने पदवी आपी. आ हकीकत शं सूचवे छे? धर्मनी उन्नति केम थाय, श्रावकोर्नु श्रेय केम थाय, साधुओर्नु कल्याण केम थाय, ते बाबत उपर मुख्य लक्ष राखी पोताना प्रिय, विनयी, गुणी, अने आज्ञांकित शिष्योने पोतानी गादी नहीं आपतां बीजो योग्य अधिकारी, के जे पोतानो शिष्य नहोतो तेने आपी; अने तेना शिष्योए मुंगे मोढे, पोताना गुरुनो हुकम माथे चडावी स्वयंभवने गुरु तरीके मान्या, अने तेनी आज्ञा पाळवा मंड्या. ते हकीकत उपरथी एम सिद्ध थाय छे के, तेओ सद्गुणी, विनयी, अने सुचारित्र पाळता; अने खटपटमां नहीं उतरतां पोताना आत्मकल्याणमां मच्या रहेता हता.
हवे ते वखतना श्रावकोनी स्थिति शुं हती ते आपणे जोईए. आ स्थळे मारे कहे, जोईए के, साधुनी स्थितिनुं में प्रथम ब्यान कर्यु तेनुं मुख्य कारण ए छे के, जैनधर्मनी उन्न
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034560 |
| Book Title | Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publication Year | 1904 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 41 MB |