________________
( ९९ )
विषे जोवानी अने तपास राखवानी खास जरूर छे; कारणके ए बाबत तपास राखवामां न आवे, तो अशक्त प्राणीओने सुख आपवाना जे हेतुथी फंड उभुं करवामां आवे छे ते हेतु निष्फळ थवा जेवुं थाय छे. बळी दरेक पांजरापोळनो वहीवट करनार शख्से एटलं जेवानी खास जरूर छे, के पोताना वहीवटनी पांजरापोळमां जेटलां अशक्त जानवरोने सगवडताथी राखी शकाय तेना करतां वधु संख्या भोगी थवी जोईए नहि ; कारणके तेम थवाथी पांजरापोळमां रहेलां जानवरोने तेमज नवां आवेलां जानवरोने बेसवा उठवानी, तेमज हरवा फरवानी जोईती जग्या न होवाने लीधे, तेमज जोईती चोख्खी हवा न मळवाने लीधे असुख थाय छे एटलुंज नहि, पण प्रसंगे तेओ रोगना भोग थई पडे छे. वळी पांजरापोळमां आवतां जानवरोमां चेपी रोगनुं जानवर जणाय, तो तेने बीजां जानवरथी इलायदुं राखी तेनी सारवार करवानी जरूर छे; परंतु बीजां जानवरो साथे तेने राखवाथी बीजां जानवरोने पण एवाज प्रकारनो रोग लागु थई ते दुःखी थाय छे. वळी पांजरापोळ जेवा कारखानानी ऊपज तथा खरचनो हिसाब चोखवटथी राखवो जोईए, अने दरवर्षे ते छपावी जे गाममां ते पांजरापोळ होय, अने जेओनुं हित तेमां रहेलुं होय, तेओने ए छपायला हिसाबनी प्रत मोकली आपवी जोईए.
पशुओ उपर गुजरतुं घातकीपणं अटकाववा माटे योग्य उपायो योजवा संबंधे कमीटीओ नीमवानी जरूर छे. केटलेक प्रसंगे आपणा जोवामां आवे छे, के जानवरो उपर तेओनी शक्ति उपरांत बोजो लादी के गाडी विगेरेमां भरी तेमनी पासे खेंचाववामां आवे छे तेमज केटलेक प्रसंगे अपंग अने दरदवाळां जानवरो पासे पण बोजो खेंचाववामां आवे छे, ते तेओनी उपर खरेखरुं घातकीपणुं छे. ए घापकीपणुं अटकाववा आपणा तरफथी फंड उभुं करी, गुनेहगारने नशियते पहोंचाडवानी जरूर छे. केटलेक ठेकाणे ए प्रमाणे घातकीपणुं गुजारनारने नशियते पहोंचाडवानी योजनाओ थयेली मालुम पडे छे; पण जे ठेकाणे तेवी योजना न होय त्यां ते थवानी जरूर छे. आपणा परम दयाळु अंग्रेज सरकारना राज्यमां पोलिस तरफथी पण, एवा माणसोपर फरियाद थई नशियत कराववामां आवे छे.
प्राणीओना शरीरना अवयवोथी बनती चीजो माटे, प्राणीओ उपर जुदी जुदी अने घणीज क्रूरता गुजरे छे, तेथी करीने ते बनावटनी चीजो उपयोगमां न लेवी. सदरहु बाबत कहेवानुं ए छे, के बहारना देखावथी मोह पामी क्षणिक शोभाने माटे पोंछां विगेरेथी सुशोभित करेली टोपीओ उंची किंमत आपी आपणे खरीदिये छीए; परंतु जे पीछां विगेरेथी टोपीओने सुशोभित करवामां आवे छे ते जीवतां पक्षीओनो नाश करी मेळववामां आवे छे. एवी टोपीओ वापरवाथी दरेक जैनबंधुए दूर रहेवुं जोईए.
जैनबंधुओ ! उपर कहेला तमाम विषयो उपर योग्य मनन करी, आप तन मन ने धनथी कोईपण प्राणीने कोईपण प्रकारथी कोईपण वखते थती पीडा दूर करी, तेओनी रक्षा करवा तत्पर रहेशो एवी आशा राखी, हुं मने सोंपेला विषय उपर मारुं बोलवुं समाप्त करूं छं.
डॉ. त्रिभोवनदास मोतीचंद शाहनुं भाषण.
प्रमुख साहेब, भाईओ अने बहेनो ! आ कॉन्फरन्से हाथ धरेला जूदा जूदा विषयम जीवदयानो एक छे, अने सर्वथी विशाळ छे. एना विषे मारा विद्वान् मित्रे विवेचन करेलुं
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com