Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 212

( ८७ )
वातोपर आपणो बीलकुल मोह नथी, वास्ते धार्मिक शिक्षण नानी वयधी बाळकोने मळे तेवी योजना अवश्य करवी जोईए. आ विषय घणो लांबो छे; वखतना अभावे विवेचन करवामां आवतुं नथी, तेथी मारुं भाषण पुरुं करवानी रजा लउंछु; तेना अगाऊ आप साहेब पासे विनंति करीने माफी मागुंलुं के गुजराती भाषानो वाणीसंस्कार मने बराबर न होवाथी, भाषाशैलीमां जे अशुद्धता आवी हशे ते कृपा करीने माफ करवी; कारणके कळीकाळ सर्वज्ञ श्री हेमचंद्राचार्ये श्री वीतराग स्तवनमां कहां छे के, “तथापि श्रद्धा मुग्धोऽहंनोपलं स्खलनमपि ॥ विखापि वाग्वृत्तिश्रदध्यानस्य शोभते ॥ १ ॥” एटले जरी शृंखला रहित भाषण होय तोपण श्रद्धायुक्त होवाथी ते शोभे छे, ते प्रमाणे अंतःकरणनी लागणीथी करेलु मारुं अल्प भाषण आप मान्य करशो एवी आशा छे.
झवेरी पानाचंद काळीदास जामनगरवाळानुं भाषण.
ओंकार बिंदु संयुक्त । नित्य ध्यायंति योगिनः ॥ कामदं मोक्षदं चैव । औकाराय नमोनमः ॥
1
सुर्यनां कीरणोनी पेठे संघने देदिप्यमान करनार प्रमुख साहेब, तथा शंघना उद्योत करनार डेलीगेटो, तथा संघना आगेवानो तथा मानवंता मारा बांधवो तथा मांगल्यकारी मारी बहेनो,
आजनो मोटो मेळावडो जोई हुं खुश थयो छं; आज धर्मनी केळवणीना विषय विषे aja बोलाई गयुं छे. हवे शुं बोलवु ते कांई सुझतुं नथी.
मारुं नाम वक्ता तरीके लख्युं होय तेनो हुं मोटो उपकार मानुंछं, पण हुं वक्ता नथी, एक साधारण विद्यार्थि साक्षर छु. मारा पहेलां घणां विवेचन थयां छे अने हुं पण तेज बोलुं छं, तो तेमां धता पुनरुक्ति दोषनी क्षमा मागुंछु.
धर्मनी केळवणी बे भाषामां समायली छे, ते एक मागधि अने बीजी संस्कृत. आ संस्कृत भाषानो कांईक कांईक प्रचार छे, पण मागधि भाषानो कोई भाव पण पुछतुं नथी. धर्म एटले दुर्गतिमां पडताने धारण करे तेनुं नाम धर्म, अथवा धर्म एटले फरज - अमुक काम करवानो धर्म छे, एटले फरज छे.
महापुण्यपण्येन कितेयंकायनौस्त्रया । पारं दुःखोदधेर्गन्तुं तरयावत्रभिद्यते ॥
जेम कोई माणम बजारमां पैसा लईने माल लेवा जाय अने मालनी खरीदी करे, तेम आपणे पण मोटा पुण्यां वेचाण करी, आ कायारुपी वहा खरीद करेलुं छे, ते आ कायारुपी वहाण ज्यांधी भाग्युं नथी, त्यांसुधी आ ससारसमुद्रमः तरवानुं छे.
तरवान य छे, एक धर्मनी केळवगी अने बीतुं निबिंब छे; आज धर्मनी केळवणीनो दिर्म घणो दुर्लभ छे.