________________
( ८४ )
धंधो शीखी आवेला कोई जैनबंधुने उत्तेजन अर्थे धंधानी शरुआत करवा काई पुंजी जोइए तो, ते पण अमुक सरते तेने पूरी पाडी तेने आगळ पडतो करवो. आवी शरुआत थशे त्यारेज आपणी कोमनी उन्नति थवानो संभव छे.
आवी मददोमां आपणा जैनमां जूदी जूदी ज्ञातनो के जूदी जूदी जग्यानो तफावत नहीं राखतां, सर्व जैनोने तेवी मददनो सामान्य लाभ मळे, तेवी गोठवण करवी जोईए. ते माटे एक केळवणी सारु जनरल फंड स्थापवानी जरुर छे. एमां गृहस्थोए सांकडं मन न राखतुं जोइए, लायकात हमेशां वधारे जोवी. अलबत कहेवत छे के “Charity begins at home." एटले के घरनां छोकरां घंटी चाटे ने पाडोशीने आटो, एवु न कर. कुटुंबीओने पहेली मदद आपवी, पछी सगांवहालांओने अने पछी पोताना धर्मभाईने. दूर देशनो होवान! कारणसर के पोतानी जातनो न होवाना कारणसर जैनबंधुने वेगळो गणवो नहीं.. ___मोटां शहरोमां ज्यारे आ प्रमाणे हाईस्कूलो, बोर्डिंग स्कूलो वगेरे शरु करवा दरखास्त थाय छे त्यारे न्हाना शहेर अने गाम के ज्यांना जैनविद्यार्थी मोटा शहेरनी हाईस्कूलनो लाभ न लई शके. तेने मददनी जरुर होय तो तेना माटे शुं करवू ? ए सवाल उठे छे. एवी जगामां बनता सधी त्यांना सारा धनाढ्य गृहस्थ उपर तेवी मददनी फरज नाखवी. तेम न बने त्यारे केळवणीना जनरल फंडमांथी तेवाओने मदद करवी.
स्त्री केळवणी बाबतमां मारे कहेवू जोईए के ज्यां पुरुषो वास्ते आपणी पासे पूरतां साधन नथी. त्यां स्त्रीओ माटे उंचा प्रकारनी केळवणीनी आशा हाल राखी शकाय तेम नथी: तोपण तेओने साधारण केळवणी एटले सारं वांचतां, लखतां, भरतां, गातां अने सारी रसोई बनावतां तथा नीति अने विवेक शीखववाने एकाद बे मोटी जगोए जैन ग्यर्लस्कूलो उघाडवी, अने ते, ज्यांसूधी बने त्यांसूधी तेओने पब्लीक सरकारी स्कूलोमां केळवणी आपवी. तेओमां एवी केळवणीनी खास जरूर छे; केमके बाळकनुं सारं के नरसुं थएनो धणो आधार तेनी मातानी केळवणी उपर रहे छे, तेम एक भरथारनुं पण सुख घणे मोटे भागे पोतानी स्त्रीनी केळवणी उपर रहेलुं छे. कहेवत छे के “जेनु शाक बगडयुं तेनो दिवस बगडयो जेन अथाबगडयुं तेनुं वरस बगडयु अने जेनी स्त्री बगडी तेनो अवतार बगडयो.” माटे आपणां सुख अने उन्नतिने अर्थे तेओने पण सारा पायापर लाववावी जरूर छे.
गृहस्थो! कॉन्फरन्से मोटुं काम हाथ धर्यु छ, मोटा कामने करतां वखत वधारे लागशे, बधं काम एकदम सामटुं थई जतुं नथी. चार दहाडा मोडुं वहेलं कॉन्फरन्सनुं परिणाम आवे तेनाथी आपणे डरी पाछा हठवानुं नथी. आवीज खंत अने आवोज उत्साह जो आपणामां चाल रह्यो, तो तेनुं परिणाम सारुंज आवशे. हाल तो बी रोपाय छे, झाड उगतां वार लागशे. ते झाडने हमेशां खंत रूपी पाणी पाया करशुं तो ते झाडनी वृद्धि धीमे धीमे थतां थतां छेवटे ते फळ आपशे. मीठा झाडने फळ हमेशां मोडां आवे छे. माटे अमुक बाबतनुं परिणाम अमुक मुदतमां कांई न आव्यु, तेथी नाशीपास थई कोईए हिंमत हारी जवी नहीं. छवटे कॉन्फरन्सनी मतलबोने त्वराथी मोटी फतेह मळे एम इच्छी हुं बेसवानी रजा लडं .
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com