Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 159

( ३४ ) तीर्थकरगोत्र बांधवानुं छे. हजारो वर्ष थयां जीनवाणीनां पुस्तको अंधारामां रहे ए थोड़े दिलगीरी भरेलुं छे ? आपणे हीरा, मोती, झवेरना पारेख छीए; तो शुं कोहीनूर अने मणीरत्न जेवां शास्त्र सारी स्थितिमा राखवा माटे आपणे झवेरीओ नहीं मेळवी शकीए ? एक ज्ञानी श्वासोश्वासमां कर्मनो क्षय करी शके छे, तो ज्ञाननी रक्षा करवी ए आपणी खास फरज छे.
दुकाळमाथी बचाववा माटे लाखो रुपिया खरचीए छीए. इंग्लांडे गुलामी धंधो बंध कराववा वीस लाख पौंड अर्थात् त्रण करोड रुपिया खरच्या छे. तो भवोभवनी गुलामगीरीमांथी आपणने छोडाववा माटे तीर्थकरनी वाणी छे, तेज आपणुं खरं द्रव्य छै; तो तेनी संभाळ माटे शा माटे उद्यमवंत नहि थ, जोईए ?
पाटणथी मुनी महाराज कांतिविजयजी तथा पंडित श्री हंसविजयजीए जे जीर्ण पुस्तको मोकलेलां छे ते उपर ध्यान आपq जोइए.
ज्यारे हुं चोकागो हतो त्यारे त्यांनी न्युनेरी लायब्रेरीमा पुस्तको जे स्थितिमां में जोयां तेथी हुं घणो विस्मय पाम्यो हतो.
___आपणे अत्रे कागळ उपर पुस्तको लखावीने ते ऊपर किंमती पुठां रूपा अने सोनानां चढावीए छीए; ज्यारे चीकागोनी न्युनेरी लायब्रेरीमा एकठां करेलां पुस्तको जे छ आंगळ लांबां अने त्रण आंगळ पहोळां हतां, ते तांबानां तथा रूपानां पत्रां उपर लखायलां अने ते ऊपर साटीननां कवर हतां.
___ अहीं ज्ञानपंचमीने दिवसे ज्ञाननां पुस्तको ऊपर किंमती पाठां पुठियां चडावबामां आवे छे, माटे न्युब्रेरी लायब्रेरीनो दाखलो लेयो जोईए छे.
जे पुस्तकोथी मनुष्यभवनुं सार्थक थाय छे तेनो जीर्णोद्धार करवानी केटली आवश्यकता छे ते आ ऊपरथी जणाई आवशे.
जेसलमेर, पाटण, अमदावाद, खंभात, अने जामनगर आदि पवित्र स्थळोमां जैन धर्मना जीवनभूत एवा भंडारोमांनां पुस्तको जो के नाशप्राये थवा आव्यां छे, छतां हजी पण ते बची रह्यां छे ए जाणीने मने तो घणोज हर्ष थाय छे; तथापि काळरुप राक्षस अने तेनी सहचारिणी उधईओ एनो पूर्ण नाश न करे माटे, ए पुस्तकोना जीर्णोद्धाररुप संजीवो औषधी आपणे उपयोगमा लेवी ए आपणी फरज छे.
___ ज्ञान तरफनुं मान जैनोने स्वाभाविक होय तेम जणाय छे. कारणके ज्ञानपंचमी आदि वृत्तोना उजमणा वखते ज्ञाननां उपकरणोमां हजारो रुपियानो उपयोग करवामां आवे छे. आधी ज्ञानभक्ति जोईने कोने हर्ष थयाविना रहेशे? तथापि आ प्रसगे कहे, पडे छे के एक मनुष्यने सुंदर वस्त्रोथी आच्छादित करेलं होय अने अलंकारोथी भूषित करेलं होय, पण तेना शरीरनी बीलकुल दरकार करवामां न आवे तो ए केवु बेहुदु (बेडोळ) लागे. तेम ज्ञाननां उपकरणोमां हजारोनो खर्च थाय अने ज्ञानना शरीररुप पुस्तकोने माटे उपेक्षा थाय ए केवु लागे!