________________
ऊपर लखावी संग्रह कराव्यो छे, आवा मोटा भंडारो पण आपणा प्रमादथी नजरे देखाता नथी. अने हवे जे थोडा ग्रंथो आपणी पासे छेतेने माटे महा प्रयास करवानी जरूर छे. हजु पण जे ग्रंथो के ते देशकाळ प्रमाणे घणा छे अने तेओनी जाळवणी माटे बहु सारी महेनत लेवानी जरूर छे. तेमज तेवा ग्रंथोने प्रसिद्धिमा लाववानी आवश्यकता छे अने तेथी करीने आपणी हयाती खातर-आपणुं नामनिशान रहेवा खातर पण आ प्राचीन ग्रंथोनो उद्धार करवानी बहुज जरूर छे-एने माटे जेटलं कहेवामां आवे तेटलुं थोडुं छे अने आ सवाल दधारे अगत्यनो होवाथी आपना ऊपर वारंवार ठसाववानी जरूर रहे छे. बंधुओ, आ बाबतमां प्रमाद करीशुं तो भविष्यमां मोटी नुकशानी थशे, माटे जेम बने तेम जलदी प्रयास करी आपणा ग्रंथोनो बचाव सत्वर थवो जोइए.
जैन शासनमां अचळ कीर्ति स्थापी सकळ दुनियाने आश्चर्यमां गरकाव करनार अने अनर्गळ दोलतने एक साथे खरचनार संप्रति राजा कुमारपाळ विगैरे महाराजाओ आबुपवर्तने दुनियानी अजायबीनुं स्थळ बनावनार विमळशाह, तेमज वस्तुपाळ तेजपाळ विगैरे मंत्रीश्वरोराणकपुरमां उंचा प्रकारनी कारीगीरीनो नादर नमुनो योजनार धनाशा अने शत्रुजय उपर अढळक द्रव्य खरचनार जावडशा बाहाड मंत्री तथा करमाशा विगेरे धन्यवान व्यापारीओनां नामो जैन कोममां मशहुर छे. तेओए तीर्थकर माहाराजनी भव्य प्रतिमाओने आकाश साथै वात करे तेवां महान् मंदीरोमां स्थापन करीने अनेक भव्य प्राणीओ उपर अवर्णनीय उपकार कीधो छे. ए मंदीरो जोइने युरोपना शील्पशास्त्रीओ विचारमां पडी जाय छे अने जैन कोमने अंतःकरणथी मान आपे छे. आवां महान् मंदीरोनो वारसो आपणने महा पुन्यना उदयथी मळयो छे; परंतु बंधुओ, दीलगीरी भरेलु ए छे जे, ए वारसाने आपणे जाळवी शक्या नथी अथवा वधारे स्पष्टरीते बोलीए तो आपणे जाळववा जोइए, तेवो यत्न कयों नथी. कळीकाळ सर्वज्ञ श्रीमद् हेमचंद्राचार्यजी पोताना योगशास्त्रमा स्पष्ट रीत लखे छ के नवा देरासर बंधाववा करतां जीर्ण देरासरनी मरामत अने उद्धार करवामां आठ गणो वधारे लाभ पुण्यबंध छे. अत्यारे ३६००० देरासरो जुदे जुदे स्थानके छे अने तेओनी जाळवणी माटे महा प्रयास करवानी बहुज जरूर छे. ज्यारे मारवाड, बंगाळ, विगेरेमां आवेलां भव्य देरासरोनी स्थिति नजरे जोवामां आवे छे त्यारे अत्यंत खेद साथे आपणे निसासो मुकवो पडे छे के आपणे पुर्वजोनुं देवं आपी शक्या नथी. पांचमा आरामां ज्ञान-दर्शन अने चारित्र ए त्रणे आपणने आधारभूत छे, अने तेथी तेने माटे जे कंई करवू जोईए, ते सर्व प्रकारनो स्वार्पण करीने करवानी प्रत्येक जैननी प्रथम फरज छे. महान् आचार्यों वारंवार कही गया छे के सात क्षेत्रमा जे क्षेत्र वधारे नवळी स्थितीमां होय ते उपर प्रथम ध्यान आप, ते नियम प्रमाणे पण आपणे लांबी नजर करी आ बाबतमां उतावळे प्रयास करवो जाइए.
मनुष्य मात्रे केळवणी लेवी जोईए छे, तेमांज तेना जीवनगें सार्थक समाएलं छे. अगाउ केळवणी लेवाने माटे घणी मुशीबत पडती हती. केळवणी मेळववा माटे देशमा हालना जेवां साधनो नहोता. एवं आपणने इतिहास उपरथी मालुम पडेछे. तेवा वखतमां केळवणी मोघा मुलनी हती तेम छतां केळवणी लेनाराओनी संख्या कंई थोडी न होती-पण काळे करीने तेमां घटाडो थतो गयो, ए घटाडानो डाघ भुसवा माटे नामदार बीटीश सरकारे जोइता सामग्री पुरी पाडी छे. न्यात जातमां तफावत विना सौने एक सरखी केळवणी
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com