________________
[ ૨૩૩]
से भिक्खू वा० अहेसणिजाई वत्थाई जाइज्जा अहापरिग्गहियाई वत्थाई धारिजा नो धोइन्जानोरएन्जानो धोयर ताई वत्थाइंधारिजा अपलिउंचमाणो गामंतरेसु० ओमचेलिए, एयं खलु वत्थधारिस्स सामग्गियं ॥ से भि० गाहावइकुलं पविसिउकामे सव्वं चीवरमायाए गाहावइकुलं निक्खमिज वा पविसिज वा, एवं बहिय विहारभूमि वा वियारभूमि वा गामाणुगाम वा दूइजिजा, अह पु० तिव्वदेसियं वा वासं वासमाणं पेहाए जहा पिंडेसणाए नवरं सव्वं चीवरमायाए॥ (ફૂડ ૨૪૨).
તે સાધુ સાધુપણાને યોગ્ય કપડાં યાચે, અને જેવાં લીધાં હોય તેવાંજ પહેરે, પણ તેમાં કંઈ પણ શોભા કરે નહિ, તે કહે છે, લીધેલા વસ્ત્રને ધુએ નહિ, રંગે નહિ તથા બકુશપણું ધારણ કરીને ધોઈને રંગેલાં કપડાં કઈ આપે તે પણ લેઈને પહેરે નહિ તથા તેવાં સાધુને એગ્ય કપડાં પહેરીને બીજે ગામ જતાં વસ્ત્રોને છુપાવ્યા વિના સુખથી જ વિહાર કરે, કારણકે પ્રાયે આ અસાર વસ્ત્ર ધારણ કરનારે છે, આજ સાધુનું સંપૂર્ણ સાધુપણું છે, કે આવા સાદાં કલ્પનીય વસ્ત્ર પહેરવાં.
વળી તે ભિક્ષ ગોચરી જાય તે વસ્ત્રો બધાં સાથે લે જાય તેજ પ્રમાણે થંડિલ જાય અથવા અભ્યાસ કરવા બહાર જાય તે પણ લેઈને જાય, પણ એટલું ધ્યાન રાખવું કે પિંડેએષણામાં કહ્યા મુજબ વરસાદ કે ધુમસ વરસતાં
