________________
[१०२] संतो समणा! अभिकंखसि बहुअट्ठियं मसं पडिगाहित्तए ? एयप्पगारं निग्धोसं सुच्चा निसम्म से पुवामेव आलोइजाआउसोत्ति वा २ नो खलु मे कप्पइ बहु० पडिगा०, अभिकखसि मे दाउं जावइयं तावइयं पुग्गलं दलयाहि, मा य अट्ठियाई, से सेवं वयंतस्स परो अभिहट्ट अंतो पडिग्गहगंसि बहु० परिभाइत्ता निहट्ट दलइजा, तहप्पगारं पडिग्गहं परहत्थंसि वा परपायंसि वा अफा० नो । से आहञ्च पडिगाहिए सिया तं नोहित्ति वइजा नो अणिहित्ति वइजा, से तमायाय एगंतमवक्कमिजा २ अहे आरामंसि वा अहे उवस्सयंसि वा अप्पंडे जाव संताणए मंसगं मच्छगं भुच्चा अठियाई कंटए गहाय से तमायाय एगंतमवक्कमिजा २ अहे झामथंडिलंसि वा जाव पमन्जिय पमजिय परविजा ।। (सू०५८)
તે ગેચરી ગયેલો સાધુ આવા પ્રકારનો આહાર જાણે કે શેરડીના ગાંઠોના વચલા ટુકડા, અથવા ગાંઠોવાળા ટુકડા मया पीसा शेरीना छोहि (छोत ) भे३४ ( त्य) શેરડીના સાલમાં તે દીર્ધ શાખા (સઠ) ડાલમાં તે એક ટુકડો સિંબલી મગ ચાળા વિગેરેની અચિત્ત થએલી સીંગ (जी ) सिमी थास' वासाडीनी थाणी मथ१६ ફલીઓ રાંધેલી હોય, આવી વસ્તુ જે સાધુએ ખાવા માટે લીધી હોય તે શેરડી વિગેરેના કુચા ઘણું નીકળે, ખાવાનું ડું, અને કુચામાં કીડીઓ વિગેરે સંખ્યાબંધ જીવો બુરા
