________________
પ૩
ગયેલા પાંડવેાને ઉદ્ઘાર બારમા કહેવાય છે. ત્યાં સુધી શત્રુંજયના જેટલા ઉદ્ધાર થયા તેટલા ઉદ્ઘાર ઉજ્જયંતગિરિના પણ થયા છે. વળી વીસમા તીર્થંકૃત મુનિસુવ્રતસ્વામી જે મહાવીર મેાક્ષ પહેલાં અગીઆર લાખ ને ચોરાશી હજાર વર્ષ ઉપર નિર્વાણુ પામ્યા છે, તેના વખતમાં દશરથ રાજાએ રામ, લક્ષ્મણુ, ભરત ને શત્રુઘ્ન સહિત સિદ્ધગિરિની યાત્રા કરી ત્યાં મેટા જીનપ્રાસાદ કરાવ્યા. ત્યાંથી ગિરનાર તીર્થે આવી તેમીશ્વર ભગવતની પૂજા કરી ક્ષેત્રને ઉદાર કર્યાં. ભામંડલની ભગિની સીતાએ પણ પ્રભાસપાટણમાં ચંદ્રપ્રભ તીર્થંકરના નવા પ્રાસાદ કરાવ્યા, તથા કૈકેયીએ ખર્ટ ( ખરડા ) પર્વત ઉપર નેમિનાથનુ દેવાલય સમરાવી ત્યાં ભગવાનની મૂર્તિ સ્થાપી. શ્રી ઋષભસ્વામીના વખતમાં સારઠ દેશને રાજા શકિતસિંહ રૈવતાચલની તળેટીમાં આવેલા ગિરિદુર્ગ નગરમાં રાજ્ય કરતા હતા. વર્ધમાન જીનેશ્વરના વખતમાં તેજ નગરમાં ગેાધિ નામના નરેશને પુત્ર રિપુમલ નામને યાદવરાાં રાજ્ય કરતા હતા. તે બંને રાજા
આ તી હતા. પાંડવ પછી રત્નશા ઓસવાળ, સાજન, વસ્તુપાલ તેજપાલ, મેથડપુત્ર ઝાંઝણ આદિ પુરૂષો ઉજ્જયંત પર્વતના ઉદ્ધાર કર્તા થયા. વિક્રમ સવત્ ૧૪૪૯ માં શ્રી જયંતિલકસૂરિના સક્ષેાધથી શા॰ હરપતિએ શ્રી નેમિનાથનું મંદિર સમરાવ્યુ,
શ્રી ગીરનારજીના તીર્થ વિષે જેટલું લખીએ તેટલું ઓછું છે. મુનિરાજ ચારિત્રવિજયજીના સદુપદેશથી આ પુસ્તક તૈયાર કરવામાં આવ્યું છે, તેમજ ગોર્જી લાધાજી જયવતજી, ગારજી કાંતિવિજયજી, રા. સારાભાઇ તુલસીદાસ, શેડ જુડાભાઈ ઓધવજી આદિ સજ્જને મતે સાહાય્યકારી થયા છે. આ સર્વે સાહેબેને યથાયેાગ્ય ઉપકાર
Aho ! Shrutgyanam
