________________
૪૮
ચંદ્રમણિના સંગથી વહેતા અમૃતના ઝરાઓથી વનસ્પતિ હમેશાં લીલીજ રહે છે, જ્યાં પ*ચવર્ણી મણિની કાંતિથી ચિતરાયેલાં વાયુચપલ વનવૃક્ષેા નૃત્ય કરતા મયૂરની નકલ કરે છે, જેવું કાંચનમય શિખર વિવિધ વૃક્ષથી વીંટાયલું હોવાથી પૃથ્વી રૂપી પ્રમદાના ચોટલાની રક્ષામણિમા બિરાજી રહ્યું છે, જે પર્વતના રસ એવું રટણ કરી રહ્યા છે કે, અમારા જેવા ધર્મ કાના છે? અમે કાનુ' દારિદ્રય હણુતા નથી ?, જેના ઉપર ફળદ્રુપ કેળ તથા આંબાના ઝાડાથી તેારણુ બંધાયાં છે, તે જ્યાં વિદ્યાધરની સ્ત્રીએ હરરાજ ગાઇ રહી છે, જ્યાં દિવસે સૂર્યમણિ દીપી રહ્યાં છે તે રાત્રે આષધિઆના દીવા થાય છે, જે કેળપત્રની ધ્વજાએ કરીને જાણે અનંત લક્ષ્મીના અધિપતિ હોય એવા લાગે છે, જેના શૃંગના અગ્ર ભાગે પ્રકાશના મેાટા મણના સમૂહે કરીને દિવસે પણ આકાશમાં સેકડે ચંદ્રમા ક્રૂરતા હોય એવું દેખાય છે, જેના સ્ફટિકમણિની કુલ્યા (નીકા) ને વિષે રહેલું ઝરણનુ જળ શેષનામના શરીરે લેપ કરેલા અથવા ચંદ્રમાને ચર્ચેલા ચંદનની પેરે શોભી રહ્યું છે, જ્યાં પાણીના ધોધ ક્રીડા કરવા આવેલા હાથીઓની પેરે નાદ કરી રહ્યા છે, જે રેવતાચળ ચારા ચરતા ભૃગના મદ (કસ્તૂરી) થી લીંપાયા છે, જે દેવતા, યક્ષને અપ્સરાઓના વૃંદથી સદા સેવાયલા છે, જ્યાં ચંદ્રસૂર્ય પણ પોતાના વિમાનાને ક્ષણવાર વિસામેા આપી અતિ આનંદ પી. સ્તુતિ કરતા ચાલ્યા જાય છે, અને જ્યાં કુંદ (ડેલર), બટમેગરા, વાસ તિકલતા, માધવીલતા, મરૂવા, બદામ, મલ્લિકાવૃક્ષ, લવીંગ, કદલી, નાગવલ્લી, મલ્લી,(માલતી), તમાલ, કદંબ, જળ, માકંદ(આંબા), નિ ંબ, અંબક (અંભેડાં), તાલીનૃક્ષ, તાલ, તિલક, લેાક, ન્યત્રેાધ (વડ), બકુલ, (બારસરી) અશાક,
Aho ! Shrutgyanam
