________________
૪૫
કુંવરબાઇની ડેરી છે. ગુજરાતી ભાષાના મહાકવિ પ્રેમાનંદે નરસીઅમર કર્યું છે. પશ્ચિમારથી
હમહેતાનુ મામેરૂં બનાવીને તેનુ નામ નીકળીએ એટલે રેવતીકુંડ આવે છે.
નીકળે.
દામેાદરકુંડની પાસે શ્મશાનભૂમિ છે. મુડદાંના હાડકાં કુંડના પાણીમાં ગળી જાય છે એમ કહેવાય છે. દામેાદરકુંડ મૂકી દૂધેશ્વર જવાય છે. ત્યાંથી સહેસાવન જવાને રસ્તા છે. તળેટીમાં હુમડની ધર્મશાળાથી પણુ સહેસાવન જવાના રસ્તા છે. તે હાલમાં સુધરાવ્યા છે. સહેસાવનથી હનમાનધારા જવાય છે .ત્યાંથી ઝીણાબાવાની મઢી આવે છે. પછી સરખડીઆ હનુમાન આવે છે. ત્યાંથી સુરજકુંડ જવાય છે. સુરજકુંડ મુકી ડુંગરની ઘેાડીએ ચડીએ ત્યારે માલવેલા આવે છે. માલવેલાની બંને બાજુએ નદી દેખાય છે. ત્યાંથી ઊંચે ચડીએ ત્યારે એ રસ્તા આવે છે. એક રસ્તે પાણીની કુઇ આવે છે. ત્યાંથી કાલિકા ટુકે જવાય છે. ખીજો રસ્તા રામટેકરી અથવા ટગટગીઆના ડુંગર ઉપર જવાના ધાડી ઉપર ચાલે છે. તે બન્ને રસ્તા બે બાજુએ મૂકી નીચે ઉતરતાં નળનાં પાણી આવે છે. નળનાં પાણી મુકી ખારીએ જવાય છે. મેરીઆમાં બુદ્રિકા માતાનુ સ્થાન છે. અહીં અગાઉ હીરાગર નામે આવે રહેતા હતા. તેના ઉપર કાઇ ખાંટે વહેમ આણ્યા કે તે માંસમાટી ખાય છે. તેથી તેની ઓરડીમાં દેવતા લેવાના બહાને ગયા. ઢાંકણી ઉધાડી જુએ છે તેા ચોખા ચડતા જોયા. ખાવાએ શ્રાપ દીધો કે ખાંટ લોકેાની પડતી આવશે. ત્યારથી ખાંટ લોકાનુ જોર ગીરનારમાં ઘટી ગયું; તે માત્ર સોડવદરમાં હાલ ગરાસ ખાય છે. ખેરીઆની જગો કાઠી લેાકેાના હાથમાં હતી, પણ.
Aho ! Shrutgyanam
