________________
પ
૧૮૯૪ માં રાજુલની ગુદ્દા સમરાવી.
૧૮૯૬ માં હાથી પગલાંના કુંડ સમરાજ્યેા. સેહેસાવનની ધર્મશાળા સ ૧૯૩૩ માં બંધાઇ. ચ ડીની વાવની પડખે તળીયું બાંધ્યુ તથા પગથીયાંના ટપા પાંચ તથા હનુમાનના ઓટલા સ૦ ૧૯૩૦ માં કારખાને કરાબ્યો.
સ- ૧૯૨૧ માં પ્રેમચંદજીની શુક્ા સમરાવી. સ૦ ૧૯૦૮ માં છેડીયા દેરી રીપેર કરાવી. સ૦ ૧૯૦૭ માં ઢેડની એરડી બાંધી. સં ૧૮૯૪ માં રાજુલની ગુફા સમરાવી.
સ૦ ૧૯૦૮ માં જટાશંકરની દેરી રીપેર કરાવી.
સ૦ ૧૯૦૫ માં સંપ્રતિ રાજાનું દેરાસર રીપેર કરાવ્યું. સ૦ ૧૮૯૯ માં કેશવજી નાયકનું રીપેર કામ.
સ॰ ૧૯૪૧ તથા ૧૯૩૪ માં ગવર્નર આવ્યા હતા.
ડુંગરની દત થાઓ.
૧. એક સમયે કાઇ કુડીઆરે રતનબાગમાં કાઇ વાંદરાને કુહાડી મારી, તે દૈવયોગે કાઇ કુંડમાં પડી જવાથી સેાનાની થઇ ગઇ. તેની નીશાની રાખીને કઢીઆા ખીજે દીન ગયા ત્યારે ભૂલો પડચેા; ને એક પશુ નિશાની જોઇ નહીં.
૨. સંતદાસના ચેલા સેવાદાસજીએ કહેલી એવી એક વાત છે કે, કેટલાએક યાત્રાળુઓ ભૂલા પડયા. તે કાઇ યાગીની ગુડ્ડા આગળ આવી પહોંચ્યા. ચેાગીએ તેમને શાંત પાડીને કાઇ ઝાડનાં પાંદડાં ખાવા આપ્યાં; તે તેમને પાપડ જેવાં લાગ્યાં. તેથી ખાઇને સતાષ પામ્યા. પછી તે યાગીએ તેમની આંખ્યાએ પાટા બાંધીને કાઈ
Aho ! Shrutgyanam
