________________
૨૯ બાંધ્યું. વળી બ્રહ્મપુરીમાં પધરાવવા પાર્વતી વગેરેની પ્રતિમાઓ લખમીચંદ મુનીરામે અનંતજી દીવાનને ભેટ કરી હતી. તેથી અનંતજી દીવાનની ચીઠ્ઠી લઈ વસ્તુપાળ તેજપાળની ટુકની દક્ષિણ તરફની શ્વેતાંબરી ધર્મશાળામાં મુકામ કરી કબજે કર્યો. ત્યાર પછી શેઠ.. પ્રેમચંદ રાયચંદની ધર્મશાળાની સામે તેઓએ પિતાની ધર્મશાળા બાંધી. વીસપંથી તેરાપંથી વગેરે તેમની શાખાઓ છે. શ્વેતાંબરી લોકેની માફક તેઓ પ્રતિમાના નવ અંગે પૂજા કરતા નથી, તેમજ પુષ્પ, આભૂષણ ઇત્યાદિક ચઢાવતા નથી તેમજ દીગંબરીની પ્રતિમાને શ્વેતાંબરીની પ્રતિમા જેવો વજુ કોટ હતો નથી પણ લિંગનો ભાગ દેખાય છે. ગીરનારજી ઉપર હુમડની જગામાં બે દેવળ છે. મોટું દેવળ ઉત્તરકારનું છે. તેમાં ૧૧ જનબિંબ છે. મૂળનાયક નેમિનાથ છે. તેમાં સંવત ૧૮૨૪ ની સાલ છે. નેમિનાથની એક બહેન બને જુનાગઢમાં ગુજરી ગયાં. તે પહેલાં પિરવાડ જગમાલ ગોરધન તથા પોરવાડ વછ ઇંદરજી ગીરનારની દેખરેખ રાખતા.. હાલ પણ જગમાલ ચોક કહેવાય છે.
તથા જુનાગઢમાં પણ વીરચંદ માણેકચંદ તથા સવા બેબીની મા ચંદુડી પાસેથી જમીન લઈ કારખાનું વધાયું. વીરચંદ માણેકચંદન પુત્ર ગુલાબચંદ હાલ હયાત છે ને તે ઘેબીનો પુત્ર સો પણ હાલ હયાત છે.
સંવત ૧૮૧૩ વૈશાક સુદી ૪ ના અમદાવાદના શેઠ લલુબાઈ પાનાચંદે હુમડને દેરૂ બાંધવાની પરવાનગી આપવા બાબત દેવચંદ લક્ષ્મીચંદને લખ્યું હતું.
Aho ! Shrutgyanam
