________________
મેરકવશીની ટુંક. નેમિનાથની ટુંકમાં ઉત્તર તરફ નીચે ઉતરવાને દરવાજે આવે છે, તેમાં ઓસરીમાં નીચે પ્રમાણે લેખ જોવામાં આવે છે.
श्रीमत् सूरि धनेश्वरः समभवत् श्री शे'लभद्र शिष्यस्तस्यैवपंकजे मधुकर कीरिटेोरुवा योभवत् सोभितवेत्रनेमिसदने श्री भद्रसूरि श्रीमदैवतके चकार थुवरिकार्य पतिष्ठा श्री संवत महा मासे पृथवी विदितोत्तवेश्रेयः तथा देववद्रादि जवतान्वि. તઃ તિ છે
ત્યાંથી પગને થકવી નાંખે એવા કાળા પહાણનાં પગથી નીચે ઉતરીએ એટલે ડાબે હાથે અદબદજી દાદા એટલે પલાંઠી નીચે ઋષભના ચિન્હવાળી તથા ખભા ઉપર કાઉસગીઓવાળી શ્રી ઋષભદેવની મૂર્તિ પદ્માસને જોવામાં આવે છે. શત્રુંજય પર્વત ઉપર પણ એવી મૂર્તિ છે. આ મૂર્તિને અન્ય ધર્મના કેટલાક અજ્ઞાન લેક ઘડી ઘટુકે કહે છે. આ નામ ભીમસેનના પુત્ર ગટરગચ્છ ઘટોત્કચ) નું હોય એમ લાગે છે. જેમ્સ બસ સાહેબ લખે છે કે આ મૂર્તિની બેઠક આગળ ૨૪ તીર્થકરની મૂર્તિઓવાળો એક પળે પત્થર છે તે ઈ. સ. ૧૪૧૨ની સાલને કોતરાયલે છે. અદબદજીની સામે પંચ મેરૂનું દેવાલય છે, તેમાં જન સિદ્ધાંતમાં વર્ણવેલા મેરૂ નામના પાંચ સુવર્ણના શાશ્વત પર્વતના આકાર છે. તે દરેકમાં સંવત ૧૮૫૯ની પ્રતિષ્ઠિત ચેમુખજી એટલે ચારે દિશા તરફના મુખવાળી ચાર પ્રતિમાઓ છે. ચાર ખુણે ચાર મેરૂ ને પાંચમો મેરૂ મધ્ય ભાગે છે. અદબદછના દેવળની ડાબી બાજુના બારણામ
Aho ! Shrutgyanam
