________________
નિશાન છે. આગળ ચઢતાં ચુકાદેરી જમણી તરફ આવે છે. તે પછી છેડીઆ પરબ પણ જમણી તરફ આવે છે. તે જમીનની સપાટીથી આશરે ૪૮૦ ફીટ ઊંચું છે એમ બજેસ સાહેબ કહે છે. ત્યાર પછી ડાબી તરફ વાલુની આંબલી આવે છે. ત્યાં અસલ વાલુ નામે એક ગાનારી બેસતી હતી. આગળ જતાં વાંકી રાયણ ડાબે હાથે આવે છે. ત્યાં હાલ શ્રાવકના કારખાનાની વતી પાણીની પરબ બેસે છે. ત્યાંથી ઉંચે ચડતાં જટાશંકરની દેરી આવે છે. તે અસલ ચોરનું નાકું હતું. જટાશંકર મહાદેવની જગાએ જવાનો ડાબી બાજુએ રસ્તે નીકળે છે. આગળ જતાં ધોળી દેરી આગળ એક ઝર નીકળે છે. ત્યાં કુંડ બંધાવવો જોઈએ. આ જગા જમીનની સપાટીથી આશરે ૧૦૦૦ ફીટ ઊંચી હશે. ત્યાંથી આગળ કાળી દેરી આવે છે. પછી માળી પરબ આવે છે ત્યાં પાણીને કુંડ છે. વઝીર સાહેબ બહાઉદીનને ઘેર પુત્રની પ્રાપ્તિ થઈ તે અરસામાં દીવાન નરસીભાઈની ભલામણથી એક બા માલી પરબ આવી રહ્યો. ત્યારથી ત્યાં નરસીભાઈની મદદથી તેના પછીના બાવાઓ તે ઓરડીના ધણી થઈ પડ્યા છે. કુંડ અસલનો છે. માલી પરબમાં ટાંકું નવું બંધાવ્યું છે. તે તરફ ચડતાં ડાબે હાથે પથરમાં કોતરેલો લેખ છે:– ૨૨૨૨ श्री श्रीमालज्ञातीय महं श्री राणिना सुत महं श्री आबाकेन પડ્યા હતા . આ સંવતને પહેલે બગડે પાંચડા જેવો લાગે છે. ત્યાંથી ચઢાવ સખત છે, પણ પગથીને લીધે સહેલે લાગે છે. ડુંક ચડીએ એટલે કાઉસગીઆને પથ્થર તથા હાથી પહાણે આવે છે. ત્યાર પછી એક લેખ આવે છે. તેમાં નીચે પ્રમણે કરેલું છે. स्वस्ति श्री संवत् १६८३ वर्षे कार्तिक वदी ६ सोमे श्री गि
Aho ! Shrutgyanam
