________________
૧૭૮
સ્ક ંદગુપ્તના લેખનું ભષાંતર.
જેણે બલિરાજા પાસેથી પોતાના પ્રીતિપાત્ર ભકતને ભોગવવા યેાગ્ય ત્રણા કાળથી સંગ્રહ કરેલી સમૃદ્ધિતે ઈંદ્રના સુખને માટે હરી લીધીછે, તે જે કમળમાં રહેનારી લક્ષ્મીનું વાસગૃહ છે તે અતિશય વિજયી તથા દુ:ખ હરનાર વિષ્ણુના જય થાઓ. તે પછી રાજાઓને ઘટે તેવા ગુણુને ભંડાર, શાભાયમાન વક્ષસ્થળવાળા, જેણે પોતાની ભુજાવડે પરાક્રમ કરેલાં છે તથા જે પુષ્કળ લક્ષ્મીવાન છે તે સ્કંદગુપ્તતા જય થાએ. તે સ્કંદગુપ્ત માન અને ગરૂપી ફૂલેલી કણાવાળા રૃપરૂપી સર્વાંતે ગરૂડની ખાણુ સમાન તથા તેમનું વિષ ઉતારનાર છે. તેણે પેાતાના પિતાના દેવલાક પામ્યા પછી ચાર સમુદ્રમાં ઉત્પન થયેલાં રહેાથી ભરપૂર એવી ચે તર વસેલા દેશવાળી પૃથ્વીને તામે કરી શત્રુઓને નમાવ્યા. એ રાજાને યશ પ્રસરતી વેળાએ જેમના ગવ મૂળથી ગયે। હતા તેવા મ્લેચ્છ દેશમાં વસનાર તેના શત્રુએ જીતાયેલ જેવાજ હતા, અને લજ્જાને લીધે તે પેાતાનાં મુખ રાજને દેખાડી શકતા નહાતા. લક્ષ્મીએ ડહાપણથી વિચારીને તથા ગુણદોષનાં કારણા ધ્યાનમાં લઇને સર્વ રાજકુમારાના અનાદર કરી સ્વયંવરમાં કંદગુપ્તને પસંદ કર્યા. તેની પ્રજોમાં કાઇ પણુ અધર્મના માર્ગે ચાલનાર, દુઃખી, દરિદ્રી, દ'ભી, લાભી, દડયેાગ્ય કે પીડિત નહેતુ. એમ તેણે સઘળી પૃથ્વીને જીતીને શત્રુઓને ગર્વ ભંગ કરી તથા સર્વ મુલકમાં રક્ષક નીમીતે આ પ્રમાણે અનેક પ્રકારે વિચાર કરવા માંડયા. લાયક બુદ્ધિશાળી, વિવેક, વિચાર ને સ્મરણુશકિતવાળા
Aho ! Shrutgyanam
