________________
૧૭૮
ખરું કે નિયમ, દાન ઇત્યાદિ ઘણું છે. તેમજ સંયમ, ભાવશુદ્ધિ, કૃતજ્ઞતા, દ્રઢભક્તિ એ શ્રેષ્ઠ છે.
- શાસન ૮. આગળના વખતમાં રાજાએ મૃગયા ( શિકાર) વગેરે મોજશોખ માટે મુસાફરી કરતા. પણ દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજાને તે ગાદીએ બેઠા પછી દસમે વર્ષે જ્ઞાન થયું કે સર્વ યાત્રાએ કરતાં ધર્મયાત્રાજ શ્રેષ્ઠ છે. જેમાં બ્રાહ્મણ શ્રમણનું દર્શન થાય. તથા તેમને દાન અપાય. વૃદ્ધ જનનું દર્શન થાય તો તેમને સુવર્ણની બક્ષીસ આપી શકાય પિતાના દેશના લેકોની મુલાકાત લઈ શકાય. ધર્મને બોધ આપી શકાય. તથા તે વિષે પુછપરછ થઈ શકે. પિતાને અગાઉને વિચાર ફેરવીને ધર્મયાત્રા સ્વીકારી, તેથી દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજા પોતે ઘણું રાજી થયા છે.
શાસન ૯. દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજા કહે છે કે કંઈ હરત હય, પુત્ર પ્રવે, પ્રવાસ કરે છે તથા એ શિવાય બીજા ઘણું પ્રસંગ આવે ત્યારે મનુષ્ય નાનાં મોટાં માંગલિક કૃત્ય કરે છે. જે માણસ આવાં નિરર્થક અને શુદ્ધ અનેક મંગળ કરે છે તે મૂઢ છે. માંગલિક કૃત્ય તે અવશ્ય કરવા જોઈએ. પણ એવાં મંગળ કૃત્યોનું બહુજ હું ફળ છે. ધર્મમંગળ એજ મહામંગળ છે. એ મંગળમાં નીચેની બાબત છે. નેકર ચાકરની ખબર રાખવી, ગુરૂની સારી રીતે સેવા કરવી. જીવને મારી રીતે નીયમમાં પ્રવર્તાવવા. બ્રાહ્મણ તથા ભિક્ષકોને સારું દાન આપવું. એ તથા એવા પ્રકારનાં બીજાં સકર્મ કરવાં એનું નામ ધર્મમંગળ છે. આ મંગળ કરવાને બધ બાપ હોય તે બાપે, દીકરાએ, ભાઈએ, કે ઉપરીએ જ્યાં સુધી સામા
Aho! Shrutgyanam