________________
૧૩ર
સવારી કરવા નીકળ્યા તે વખતમાં વીરધવળની સ્ત્રો જયતલદેવીના ભાઈ સાંગાણ તથા ચામુંડ વનથલીમાં રાજ્ય કરતા હતા. તેમને હરાવી ૧૪૦૦ ઘેડા તથા કોટી ધન લઈ બેટ તરફ ચાલ્યા. ત્યાંથી પણ અપાર દ્રવ્ય લઈ વેલાકૂલ (વેરાવળ) ના રાજા ભીમસિંહ પ્રતિહારને પરાજ્ય કરી ધોલકે આવ્યા. ત્યારપછી ૧૪૦૦ રજપુતેને લઈ તેજપાળ ગોધરાના રાજ ધુંધળને પરાજય કરી તેને વરવળની કચેરીમાં પકડી લાવ્યું. ત્યારપછી દક્ષિણના યાદવ વંશના રાજા શ્રીધનને તથા તેની કુમકે આવેલા લાદેશ (નર્મ. દાની દક્ષિણને દેશ). ના તથા મારવાડના રાજાઓને ભરૂકચ્છ (ભરૂચ) આગળ હરાવ્યા. આ વખતે વસ્તુપાળ પણ નિરાંતે બેસી રહયે નહોતે. ખંભાતના અસલના રાજાએથી ઉતરી આવેલ શંખ નામને ચાંચીએ ઘેઘાબંદરની પાસે વડવા બંદરમાં રાજ્ય કરતા હતા. તેણે પિતાને મિત્ર સદીક જે ખંભાત બંદરને ભેટે શાહુકાર હતા, ને જે વસ્તુપાળને નમતે નહોતે, તેની મદદે આવીને વસ્તુપાળ સાથે યુદ્ધ કર્યું. પણ આખરે તેમાં હાર્યા, પછી વસ્તુપાળ તથા વિરધવળ તથા તેજપાળ ત્રણે ધોળકામાં આવ્યા. તે વખતે ઉપરા ઉપરી ય મળવાથી ધોળકાને દેખાવ ઘણેજ હર્ષ યુકત ને પ્રપુલિત હતું. જ્યારે ગુલામ વંશના પાદશાહ સુલતાન મવઝુદીનની ફેજ ગુજરાત જીતવા આવી, ત્યારે વસ્તુ
Aho ! Shrutgyanam
