________________
शंभुचरित्र.
ઈત્યાદિ નેમિનાથજીની દુઃખનાશની દેશના સાંભળી સવ દિવૈકસ પિતપતાને ઠેકાણે ગયા. પછી કૃષ્ણ વાસુદેવે ગિરનાર પર્વત ઉપરથી ઉતરતાં માર્ગમાં બિન્દુસાર નામની એક ગુફામાં કઈ સદ્દગુણી સાધુને દીઠા. ખુશી થઈ મુનિને નમસ્કાર કરી પાસે બેઠા. મહાત્મા મુનિએ કહેલ રેવતાચલને મહિમા સાંભળ્યો. વાયવ્ય ખૂણે એક પર્વતને દેખી કૃણ મુનિને પૂછે છે. હે યેગી, આ પર્વત કહે છે? મુનિ કહે છે. આ ગિરિનું મહત્તવ અનીય છે. એ ઉજજયંત નામે શિખર છે. તે હવે ઉમાશંભુ નામે પર્વત કહેવાશે. વિતાઢય પર્વતને વિષે રૂદ્ર નામે વિદ્યાધર રૂદ્ર વિદ્યાના પરાક્રમે કરીને સર્વ પૃવીને આક્રમણ કરશે. ઉમા નામે તેની વલ્લભ સ્ત્રી થશે. બીજી પણ ઘણી સ્ત્રીઓ થશે. સર્વ લોકો તે રૂદ્ર વિદ્યાધરથી ભય પામશે, તે માટે તેને શંભુ એવું નામ આપીને ઈષ્ટદેવની પેરે તેની આરાધના કરશે. તે રૂદ્ર પિતાના ધ્યાન ધરનારાઓ ઉપર તુષ્યમાન થઈ સદા તેમની મન કામના પૂરશે. અનુક્રમે ઉમા સહિત પર્વત, આરામ, નદી ને ચૈત્યને વિષે ક્રિડા કરતે કરતે ઉજજયંત પર્વત ઉપર આવશે. ત્યાં રહેલા ચારણ મુનિને
Aho ! Shrutgyanam
