________________
પ૭
વણિક ચરિત્ર
-
-
વિબુધેંદ્રનાં આવા પ્રકારનાં વચન સાંભળી કૃષ્ણ હર્ષ પામી પ્રશ્ન કરે છે. હે કાઁદ્ર, આ કુંડના જળનું સ્નાન કરવાથી તથા ને મીશ્વર પ્રભુની પૂજા કરવાથી કેણુ યથાર્થ ફળ પામ્યું છે? સ્વર્ગેશ કહે છે, હે કૃષ્ણ, મુનિસુવ્રત સ્વામિના શાસનમાં લક્ષમણ નામે આઠમો વાસુદેવ આ વિશ્વભરા ઉપર રાજ્ય કરતા હતા. તે વખતે ગંગા નદીને કાંઠે વસિષ્ઠ નામે પ્રસિદ્ધ તાપસને સ્વામી રહેતું હતું. તે વેદવિધાને વેત્તા, કપટકળામાં કુશળ, પાપપ્રવૃત્તિમાં પ્રવીણ, સંપૂર્ણ રવાથી ને કંદમૂળનું કદશન કરનાર હતે. એક સમયે પિતાની ઝુંપડીની આગળ સ્વેચ્છાએ ચરતી મૃગલીઓમાંથી એક મૃગલીને તે મુનિએ ધથી લાકડી મારી. તેના પ્રહારથી તેનું પેટ ફાટી જવાથી તેમાંથી બચ્ચાં બહાર નીકળી પડ્યાં. અવસાન વેદનાથી તરફડતી મૃગલી પ્રાણગત થઈ. તેનું કષ્ટ દેખી વસિષ્ઠ ઋષિ ચિત્તમાં ચિંતાતુર થઈ કહે છે. અહ! લેક મારી નિંદના કરશે કે આ બાળસ્ત્રીઘાતક છે. એમ વિચારી પાપથી ભયભીત થઈ પ્રાયશ્ચિત કરવાને નદી, હ, પર્વત, ગામ, વિગેરે સર્વ ઠેકાણે ફરતે ફરતે પિતાના મતનાં અડસઠ તીર્થે પરિભ્રમણ કરી, હવે
Aho ! Shrutgyanam
