________________
क्लिश्यंते केवलं स्थूलाः सुधीस्तु फलमश्नुते। दंता दलंति कष्टेन जिवा गलति लीलया। ममंथ शंकरः सिंधुं रत्नान्यापुर्दिवौकसः॥
અથ–જાડા માણસે માત્ર દુઃખ પામે છે ને બુદ્ધિવાન માણસ ફળ ભેગવે છે. દાંત કષ્ટવડે ચાવે છે ને જીભ સહેલાઈથી ગલી જાય છે. શંકરે સમુદ્રનું મથન કર્યું ને દેવતાઓને રન પ્રાપ્ત થયાં.
એવામાં આકાશવાણી થઈ કે, આ મીશ્વર બાવીસમા તીર્થંકર પાણિગ્રહુણ કર્યા સિવાય રાજ્યની નિરિચ્છા કરતાં પ્રવજ્યા સ્વીકારશે. આ વચનથી કૃષ્ણની શંકા દૂર થઈ. તે છતાં પણ નિશ્ચય કરવા માટે પોતાની અઢાર હજાર રાણીઓ સાથે મીશ્વરને લઈ ઉજજયંત ઉદ્દભૂતના એક ઉત્કૃષ્ટ ઉપવનમાં જલકડા કરવા ગયા. હવે કુંડિનપુરના ભીષ્મક રાજાની પુત્રી રૂકિમણી, વૈતાય પર્વતના જાંબવંતરાજાની પુત્રી જાંબુવતી, સિંહલદ્વીપના રાજાની પુત્રી લક્ષ્મણ, રાષ્ટ્રવર્ધન રાજાની પુત્રી સુસમા, વિતભયનગરની ગારી, હિરણ્યનાભ રાજાની પુત્રી પદ્માવતી, ગંધાર (કંદહાર)ની ગંધારી, એ સાત તથા ઉગ્રસેનની પુત્રી સત્યભામા, એ રીતે આઠ અગ્ર મહીષીઓ અને બીજી પરમાંગનાઓ એક સુશોભિત સરેવરમાં સલિલ કીડા કરતાં નેમિકમારને જૂદી જૂદી જાતનાં કામજનક વચન ને કટાક્ષ કથન તથા અનેક રીતના ચાળાએથી પરણવાને અંગીકાર
Aho ! Shrutgyanam
