________________
સઝાયાદિ સંગ્રહભાવે-૩
ઉથલઃ સહેવાય કેમ એ વાતજ કડી રૂડી ઘરની સિજજા
રાગરંવ રામા રસ ભોજન ભાગ ભલા બહુ હેરા જે મુનિ મુજને આદર કરતાં તે મુનિથી દુઃખ પાઉં
કિમે કરી જે સૂરજ ઉગે જિન પૂછી ઘર જાઉં. ૧૪ તાળ ? ચિંતાએ એણી પરે હિલી વિહાણી રાત
ઉઠો ઉજમભર કરીકિરિયા પરભાત સહુ પહેલે પહેચું ચડવડી ચાલ્યા પંથે
મનચંચલ કપિપરે ચાલ્યા જઈ ઉત્પથે... ઉથલ પંથ-ઉત્પથ કાંઈ ન જાણ્યું જાણે હું સુકુમાળ
કિરિયા તપ પરીષહ દેહિલા કિમ સહીયે ચિરકાળ વળી વિમાસે મુજ કુળ ઉત્તમ જસ કીતિ જગવાસે
જાઉં છું પણ એણે મુખડે જિનને કેમ કહેવાસે... હાળ : આમણ-દૂમ
મન આગળ આવ્યો જાણું ત્રિભુવન પતિ તેથી ભાખે અમૃત વાણી હે મેઘ મુનીસર ! દેહિલી રાત્રી વિહાઈ ઘર સમરી આ
મુજ પૂછણ ઉમાઈ. ૧૭ ઉથલે ? ઉમાહીને ચારિત્ર લીધું કીધું આતમ કાજ
દુઃખ નિવારી ચારિત્ર આપે મુક્તિ પુરીનું રાજ વ્રત લેઈને ભંગ ન કરીએ વરવિ અગ્નિ આદરીયે
સાધુ પગરજ લાગે મુનિરાજ ! ધર્મ થકી કિમ ફરીયે? ૧૮ ઢાળ ફરી પાછળ ભવ ત્રીજે ગજવેત દઢ છ દંકૂશલ હાથણુ સહસ ઉપેત
મેરૂપ્રભ નામે દવા બળતા તું નાઠો સરોવરમાં દેડે કાદવ ગાઢ પેઠો... ઉથલે : પેઠો નીર તીરવિ પામ્યો પ્રતિમલ હાથીએ માર્યો
સાત દિવસ પીડા ભેગવીને મરણ લલો દુખ ધાર્યો જન્મ લહીને હાથી રાતે ચાર જંતુશલ સોહે
હાથણી સાતસેને નાયક એક દિવસ દવ જે. તાળ : ઇવ દેખી જાતિસમરણ પામે જામ, પૂરવ ભવ દીઠો દવથી બીને નામ
આદિ મધ્યને અંતે ઉમૂલે તૃણમાત્ર
એક યોજન ભૂમિ પૂણ્ય સહિત રહે અત્ર... ૨૧ ઉથલઃ નાઠા પ્રાણું એક દિન જાણી દવથી હાના આવી
તું પણ ભયથી માંડલે પેસે મોટો અંગ નમાવી
