________________
-- સઝાયાદિ સંગ્રહ કેણિક કુમારે કપટ કેળવીયું જેણે દિલમેં ખેલી દગાઈજી કપટે પિતાને પાંજરે પૂ -કપટ મૂળ નગણે સગાઈજી . ૧૭ સાધ ઉદાઈ તે શહેર આયે એકણમલ આગ રેજી કેશી ભાણેજને ઝેર દેવરા કપટીને એ સમાચારેજી . ૧૮ કપિલ બ્રાહ્મણ તે વિષય વિલુદ્ધો જેને કપટથું ભરીયે પેટજી અભયારણ એહની સાથણ પણ અડગ રહ્યો સુદર્શન શેઠજી . ૧૯બાર વરસ રહ્યો સાધુ પણામાં પણ કપટીની ખબર ન કાંઈજી રાય ઉદાયીને મારી ના અભવ્ય દયા દિલ નાંઈજી , ૨૦મહાબલ મુનિવરે કેળવી માયા મલી કુમરીને એ અચ્છેરેજ કપટ કર્મ કેહને નવિ છેડે એહમાં ફાર ન ફેરેજ - ૨૧ કપટી પુરૂષ મરીને હેય નારી નારી નપુંસક થાવેજી નપુંસક હવે નરકને ગામી કપટનાં એ ફળ પાવેજી , ૨૨. એહનાં દુખ સુણી જે નર ડરશે સરલ ભાવ મન આણીજી શુદ્ધ સ્વભાવ સદા સંતેષી તે સમજો ચતુર વિન્નાજી . ૨૩ એમ જાણી કઈ કપટ ન રાખે જે મુગતિ જવાને પ્રેમજી ભદ્રકને ભગવંત વખાણે ઋષિ રાયચંદ કહે એમજી , ૨૪ કપટ પચ્ચીસી પૂરણ કીધી મેડત નગર મેઝારજી શ્રવણે સુણત હરખે ભવિ પ્રાણી જેહને જિનધમ રોજી ૨૫ શાને તું કરે છે માયા રે નાહક પ્રાણ ફુલ્ય કુ શું ફરે છે રે મૂરખ પ્રાણી મૂછ મરડીને ચાલે મગરૂરી માંહી હાલે જવું પડશે હાથે હાલે રે નાહક પ્રાણી ! શાને તે કરે છે. ૧ પ્રભુ નામ નહિ લીધું સંતેને દાન ન દીધું કપટ વિષ પ્રેમે પીધું રે નાહક પ્રાણી બ્રાંતિમાં તું ભૂલ્યા ભારી આખી તે ઉંમર હારી થાશે કેણ ગતિ તારી રે પામર પ્રાણું ખોદે તે પડે છે પહેલે પરના બૂરામાં વહેલ મનમાં સમજીને મેલે રે નાહક પ્રાણી બીજાનું દેખીને સારૂં મનમાં લાગે નઠારૂં ભલું થશે કેમ તારૂં રે નાહક પ્રાણી કપટથી કાળું થાશે ધાર મન વિસવાસે,
તેથી તે તું છેતરાશે રે નાહક પ્રાણી . ૬. કપટકળાને ત્યાગી સદગુરૂ શીખ માગી, બુદ્ધિસાગર ઘટ જોગી રે. •
જે
જ
»