________________
परी०
। १५३ ॥
| दा० ॥ ७ ॥ सोमशर्मा मंत्री श्वरे, रा० कथा सुणी नीम लीध हो || लोहायुध धरूं नहीं, रा० काठ कृपाज कीध हो ॥ दा० ॥ ८ ॥ पिशुने काठ कृपापनी, रा० भूपतिने वात ते जाषी हो | सजा मांहे नृप बेसीने, रा० छासिनी वात प्रकाशी | हो || दा० ॥ ॥ खड्ग जोइ क्षत्रिय तणां, रा० मंत्रीनो असि माग्यो हो ॥ खल विलसित जाएयुं खरु, रा० जरम सही मुज जाग्यो हो ॥ दा० ॥ १० ॥
यतः - परवादे दशवदनः । पररंध्र निरीक्षणे सहस्राक्षः ॥
सधृती वित्तहरणे । बाहुसहस्रार्जुन पिशुनः ॥ १ ॥
साचो धरम जो माहरो, रा० तो लोहमय असि थाजो हो ॥ एम कही राजाने दीयो, रा० संकट डूरे जाजो हो ॥ दा० ॥ ११ ॥ कोश थकी राये काढी, रा० लोह फलदलतो दीठ हो ॥ खल साहमुं जोइ कहे, रा० केम जूटुं कयुं धीठ हो ॥दा ॥ १२ ॥ यतः - सर्वदेवमयो राजा । वदंति विबुधा जनाः ॥
तस्मात्तत्पुरो नैव । वदेन्मृषा कथंचन ॥ १ ॥
I
कालो चुगलने नृप वदे, रा० तव मंत्री एम श्राखे हो ॥ कोप प्रभुजी मत करो, रा० ए जूनुं नवि जाखे हो || दा० ॥ १३ ॥ में जिनधर्मज आदर्यो, रा० जाण्यो लोहनो
ཁྐྲི་
॥ १५३
