________________
जर्मपरी
खंग ?
रे, तिहां वसे श्रीकंठरेसा॥१३॥ नारायण देव तुम तणोरे, चौद जुवन विख्यात चौद जुवन मुखमां वसेरे, शत्रु तणो करे घातरे ॥सा ॥ १४॥ पुरुषोत्तम पवित्र जलोरे, चौद जुवननो राय ॥ लोक सहुने उधरेरे, वांदे तेह तणा पायरे ॥ सा ॥ १५॥ शंख चक्र गदा धरेरे, सारंग धनुष वली सार ॥ मस्तक मुगट सोहामणोरे, कंठे एकावल हाररे ॥सा ॥ १६ ॥ काने कुंमल ऊलकतारे, बहेरखा बांहिं अपार ॥ सोल बाजूषण शोजतारे, गुण नवि लाने पाररे ॥सा ॥१७॥ दामोदर एहवो कह्योरे, अथवा साचुं| के जूठ ॥ विप्र विचारी बोलजोरे, उचरीए नहीं कुठरे ॥सा ॥ १० ॥ पुराण प्रसिद्ध ए जाणीएरे, महीतल मोटो देव ॥तुम वचन मान्यां खरांरे, श्रमे करीए एनी सेवरे॥ सा० ॥ १५ ॥ ब्राह्मण तव सहु हरखीयारे, कर जोडी कहे सार ॥ साचां वयणां तुमे कहोरे, खोटां नहीं लगाररे॥सा० ॥ २०॥ ए वात साची श्रमे लडंरे, तुमे कही ततकाल ॥ पहेले खंडे मुनि नलीरे, नेमविजय उजमालरे ॥ सा ॥१॥
.
उदा. मनोवेग तव बोली, सुणो द्विजवर वाण ॥ नंद गोप गोवाली, नीच कुले ते जाण Mu१॥ गाय नेंस तेहने घणी, बालांनो नहीं पार ॥ ते सहु चारे कानुडो, वारु वन
।
