________________
मार्यो तुमे, नहीं बोलुं हवे तुमशुं मे ॥ ४ ॥ पुत्र हत्या लागी तुज हाथ, ए अघ|टतुं कीधुं काज ॥ पुत्र हत्यारा घरथी जाय, काला मुखवालो केम थाय ॥ ५ ॥ जो जीवंतो करशो एह, तो तुमशुं धरीशुं स्नेह ॥ ईश्वर तव आवी जोये बार, धम दीतुं | एकलुं तेणी वार ॥ ६ ॥ खेत्रपालने तव दीधी शीख, जोइ लावो गणपतिनुं शीश ॥ खेत्रपाल जोवे जग मांहीं, नवि देखे मस्तक वली कयांहीं ॥ ७ ॥ गम गम जोयुं ते मुंग, नवि दीसे गणपतिनुं तुंम ॥ मुत्र हस्तीनी आणी सुंढ, चोडी गणेश तणे जे रुंक ॥ ८ ॥ गजवदन दुवो तसु नाम, जीवतो दुवो तेहज ताम ॥ मिथ्याति सह पूजे लोक, एह वचन साचां के फोक ॥ ए ॥ विप्र सांगलो एहज साच, अमारी नहीं मानो तुमे वाच ॥ आपणुं वचन आपणने गमे, बाकी सहु ते फोके धमे ॥ १० ॥ शूद्र अन्य ग्राह्य एम कहे, घृत पक्क ते सहुने ग्रहे ॥ द्विजवर सदु ते कांखा थया, मौन धरीने वलता रह्या ॥ ११ ॥ ब्राह्मण एक वोल्यो वली एम, धूर्त बेहु दी सो बो तेम ॥ तुमे कह्या ते मान्या सहु, एक संदेह बे अमने बहु ॥ १२ ॥ कोट उपरथी खाधां मुंग, देतुं केम धरायुं क ॥ पर खाय ने पर केम भ्राय, एह वात केम घटती श्राय ॥ १३ ॥ मनोवेग तव बोल्यो वाण, सांजलो वाकव तुमे अजाण ॥ इह लोके विप्र
