________________
ताम ॥ पार्वती उठी तेणी वार, जाइ देखी लाजी अगर ॥ १६ ॥ईश्वरने बहु कोपज चड्यो, लष्टि मुष्टि विश्वानर पड्यो ॥ साला माटे मार्यों नहीं, मुख धररे वीर्य मूकुं सही ॥ १७ ॥ वीर्य पृथ्वी रेला सहु, ते माटे मुख धररे कडं ॥ तव विश्वानरे मुख ते धर्यु, उदरे वीर्य सघj सांचयु ॥ १७ ॥ वीर्य बले तव कोढी थयो, अग्निदेव ते दुःखीयो जयो ॥ इषिपत्नी तव गंगा जश, स्नान करी थावे ते सही ॥१५॥ नारी कार्तिका तेहनो नाम, अग्नि सगमीए तापे जे ताम ॥ वीर्य काढ्यु मुख माही थुक, योनि संचायु मांही फुक ॥ २० ॥ गर्न वाधे हवे नारी तणो, इषिए जाएयो| नहीं थापणो ॥ पेट माहीथी काढी करी, सर्वण वनमा मूक्यो धरी ॥१॥ गर्न तणा कटका तेह, एकग मेली कीधो देह ॥ कार्तिकेय हुवो तस नाम, षड्जनमा बीजो श्रनिराम ॥ २५ ॥ षड्मुख नाम कहे ते सहु, षड्मातुर जाणे ते बहु ॥ ब कटका तस देहज मले, तो मुज शिर धडसें नवि मले ॥ ३ ॥ हा खंडनी पांचमी ढाल, सांजलजो तमे बाल गोपाल ॥ रंगविजयनो शिष्य एम कहे, नेमविजयनो, वयण सहहे ॥२४॥
