________________
१२॥
लाग्या सुख पात्र हो ॥ना बेहुनो सरखो मल्यो जोग, राति दिवस माणे लोग हो । ना॥१६॥ एम करतां चारे मोसे,गया बेहु जण बेसी विमासे हो ॥ना॥ श्रावशे तुम जव प्यारो, तव मुजने मेलशो न्यारो हो ॥ जाण॥ १७ ॥ एकांते बेहु जण बेसी, वात करतां नारीव्हेसी हो ॥ना॥ तुमे दिलगीर मत था, मेधुं नहीं जीव जो जाउँ हो ।
ना॥१७॥प्रपंच करुं एक एहवो, आपण नेलां रहुं तेहवो हो ॥ना तो मुजने साची जाणो, तुमे पुःख हरए मत श्राणो हो ॥ जाण॥ १५ ॥ जगनदत्ता तव चाली, मध्य रात्रि काली करवाली' हो ॥नामा पहेला खमनी सातमी ढाल, नेमविजय कहे ततकाल हो ॥ ना ॥२०॥
उहा. . मसाणमां गश् एकली, श्राण्यां ममां बे रंग ॥ एक मूक्युं निज ढोलीए, अवर उंटला चंग ॥१॥धन सघलो काढी लीयो, घरे लगावी आग ॥ मध्य रात्रि दो नीकल्यां, चाव्यां उत्तर जाग ॥२॥ मंदिर लाग्यु अति घणु, मलीया लोक अपार ॥ करता हाहाकार त्यां, सर्व बट्युं तेणी वार ॥३॥ जल बंटीने उलव्यु, बख्यां दीगं
१ तरवार.
