________________
तणीरे, मूकी मन खल खांचोरे ॥ सु० ॥ ६ ॥ दीजे श्रमने सुखा सिकारे, स्वामि आपो सेस ॥ रथ सरे श्रमने घणोरे, तुमने लाज विशेषोरे ॥ सु०॥७॥ तव त्रिभुवन स्वामी कहेरे, सांजलो राय सुजाण ॥ जोग करम तुमने घणोरे, केम पालशो पचखाणोरे ॥ ८ ॥ तव रावण फरी विनवेरे, मुजश्री पाये जेह || तेह उपाय कहो - वेरे, पालुं निश्चय तेहोरे ॥ सु० ॥ ए ॥ वीशमा स्वामी तव कहेरे, तुमची थाशे जे ॥ नव नेदे जे शील बेरे, तेनो नांगो होरे ॥ सु० ॥ १० ॥ जे स्त्री राजी य कहेरे, तेहशुं जोग विलास ॥ राजी विना श्रमशो मतीरे, एड्वो व्रत उल्लासोरे ॥ सु० ॥ ११ ॥ तव व्रत लीधो जिनने मुखेरे, रावण मनने रंग ॥ तव खरडूषण एम कहेरे, व्रत लेवा जबरंगोरे ॥ सु० ॥ १२ ॥ जिननी मूरति नित्य प्रतेरे, पूजीने लेनं अन्न || न करूं दातण पूज्या विनारे, त्रिकरण राखुं मन्नरे ॥ सु० ॥ १३ ॥ व्रत लीधो वे जणे तिहारे, आव्या आपणे वास ॥ मन शुद्धे पाले तिहारे, पाम्या दरख उल्लासोरे ॥ सु० ॥ १४ ॥ विद्यानी शक्तिए करीरे, चाले अंबर वेग ॥ तीर्थयात्रा करता फरेरे, सबली जेहनी तेगोरे ॥ सु० ॥ १५ ॥ विहार कर्यो जिनवरे तिहारे, फरता देश विदेश || जविजनने प्रतिबोधवारे, तरण तारण विशेषोरे ॥ १६ ॥ पांचमा
