________________
खम ?
॥
७
॥
मपरिवरान मांहे रोकमा जेम जीवरे, ते सरिखा अमे ९ सदैवरे ॥५॥ द्विजवर तव कोपा-
नल थाएरे, जो नवी जाणो तुमे बेहु कांएरे ॥ तो घंटानो केम कीधो नादरे, नेरी वजाडी पाड्यो तुमे सादरे ॥६॥ गर्व घणो आणी मन मांहीरे, ऊंचा चढी बेग बो| उछांहीरे ॥ अति घणो कीधो तुमे श्रन्यायरे, नरम थ बोलो इवे न्यायरे ॥७॥ मनोवेग कहे श्रमे एमरे, नाद कीयो ते कौतुक जेमरे ॥ ते माटे तमे सहु मली श्राव्यारे, तुमने श्रमे बे दिलमां नाव्यारे ॥७॥ जो न गमे सिंहासन पर बेगरे, तो अमे उतरी बेसुं हेगरे ॥रीस न करो श्रमने तुमे देवरे, ज्यांची आव्या जाशं ततखेवरे ॥ ॥ राजी थश्ने विप्र कहे नारे, रूप देखीने कहीए चित्त लारे ॥ वस्त्र थानूषणे दीसो ताजारे, मीगबोला मोटी माजारे॥ १० ॥ नीच काम कां करो कुमाररे, खड इंधणना श्राणो नाररे ॥ साच कहो जूतुं मत बोलरे, जेहवा रूपे डो तेहवो तोलरे ॥ ११ ॥ नाति जातिनो कुल मत लोपोरे, साचुं कहेतां रखे तुमे कोपोरे ॥ मनोवेग कहे तुमे बो मोटारे, न्याय पुराणमा श्रमे बुं खोटारे ॥ १२॥ नीच तणां श्रादयाँ श्रमे कामरे, केम पुराय विवादे हामरे ॥ बहु बलवंता संगाते वादरे, कीजे तो वधे विखवादरे॥ १३ ॥श्रमे एकाकी परदेशी लोकरे, जे बोर्बु ते सर्वे थाए फोकरे॥
-
॥७॥
-
