Gujaratna Jain Tirtho

SR No.: 034163
Original Sutra Author: N/A
Publisher: Navyug Pustak Bhandar
Publication Year: 2006
Total Pages: 133
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 126

ગુજરાતના જૈનતીર્થો
સિદ્ધપુરમાં અલવાના ચકલે શ્રી મહાવીરસ્વામીના શિખરબંધી જિનાલયના ઉપરના એક ગભારામાં મૂળનાયક રૂપે શ્રી સુલતાન પાર્શ્વનાથ પ્રભુ બિરાજમાન છે. આ પ્રતિમાજી સંપ્રતિ મહારાજાના સમયની છે.
૧૧૫
સોળમા-સત્તરમાં સૈકામાં સિદ્ધપુરના જૈનોની જાહોજલાલી અપૂર્વ હતી. તે સંવત ૧૬૪૧માં જગદ્ગુરુ શ્રી હીરવિજયસૂરિના શિષ્ય કુશલવર્ધનગણિની ‘સિદ્ધપુર ચૈત્ય પરિપાટી' રચનામાં જોવા મળે છે. તે સમયે અહીં પાંચ જિનાલયો હતાં. તે જિનપ્રાસાદોમાં ક્રમશઃ શ્રી નેમિનાથ પ્રભુ, શ્યામવર્ણા શ્રી સુપાર્શ્વનાથ પ્રભુ, શ્રી મહાવીરસ્વામી પ્રભુ, શ્રી ચંદ્રપ્રભ સ્વામી, શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુ મૂળનાયક રૂપે બિરાજમાન હતા. જ્યારે પાર્શ્વનાથ પ્રભુનું જિનાલય ૨૪ દેવકુલિકાઓથી અલંકૃત હતું. સમય જતાં મુસ્લિમ આક્રમણોના કારણે ધર્મસ્થાનો ભયમાં મુકાયાં હતાં.
શ્રી સુલતાન પાર્શ્વનાથ નામ શી રીતે પડ્યું તે અંગેની કથા આ પ્રમાણે જાણવા મળે છે. કથાનુસાર એક વાર મુસ્લિમ બાદશાહ અલ્લાઉદ્દીન ખીલજી પોતાના સૈન્ય સાથે સિદ્ધપુરમાં અહીંના જિનાલયમાં બિરાજમાન પાર્શ્વનાથની પ્રતિમાજીનો ધ્વંસ કરવા આવ્યો હતો ત્યારે જિનાલયમાં પ્રભુની ભક્તિ કરતા ભોજકોએ બાદશાહને તેમ ન કરવા જાણાવ્યું અને કહ્યું કે આ તો સાક્ષાત પરમકૃપાળુ પરમેશ્વર છે. પથ્થર નથી. ત્યારે અલ્લાઉદ્દીને તેનું પ્રમાણ માગ્યું.
ભોજકોએ તરત જ દીપક રાગ અનેરી શ્રદ્ધા સાથે ગાયો. રાગના પ્રભાવથી અને પ્રભુની અમીદ્રષ્ટિથી ત્યાં રહેલા ૯૯ દીપકો સ્વયં પ્રગટી ઊઠ્યા. અલ્લાઉદ્દીનને આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. ત્યાં તો એક વિશાળ સર્પ અલ્લાઉદ્દીનની સામે આવીને બેસી ગયો. આ પ્રભાવ જોઈને અલ્લાઉદ્દીન શરમિંદો બન્યો અને બોલી ઊઠ્યો : ‘આ દેવ તો બાદશાહનો પણ બાદશાહ અર્થાત્ સુલતાન છે.' આટલું કહીને અલ્લાઉદ્દીન પોતાના લશ્કર સાથે ચાલ્યો ગયો. તે દિવસથી આ પાર્શ્વનાથ પ્રભુની આગળ ‘સુલતાન’નું વિશેષણ કાયમી બન્યું.