________________
આગળ ચાલવામાં ઉદ્ધતાઈ ને શેઠાઈ છે. સાથે ચાલવામાં સમકક્ષતા-સમોવડિયાપણું છે. આ પણ એક જાતની ઉદ્ધતાઈ છે. પાછળ લગોલગ ચાલવામાં ગુરુ ઊભા રહે તો અથડાઈ જવાય સંઘટ્ટો થઈ જાય
માટે પાછળ પણ લગોલગ ન ચલાય.
મુનિવરો માટે વાતો કરતા ચાલવું તે શાસ્ત્રનિષિદ્ધ છે. પુષ્પમાલા ગ્રંથમાં કહ્યું છે कहरंतो ण रीइज्ज ।
વાત કરતાં કરતાં ના ચાલવું.
આપણા પ્રત્યેના દાક્ષિણ્યથી
પૂજ્યો વાત કરે તેમાં તેમને દોષ લાગે છે
અને આપણને ય નિમિત્ત બનવાનો દોષ લાગે છે. હંમેશા ઈર્યાસમિતિનું પાલન કરતા પૂજ્યો પણ વાતોમાં ધ્યાન હોવાને કારણે
ઈર્યાસમિતિના ઉપયોગને ગુમાવે છે.
“સાહેબ, નીચે ખાડો છે...”
“સાહેબ... જરા આમથી... નીચે છાણ છે...”
આવા ઈશારાઓની પૂજ્યોને શું જરૂર હોય ?
પણ આપણી અયોગ્ય વર્તણુંકને કારણે પૂજ્યોને આવી શરમજનક સૂચનાઓ આપવી પડે છે. વાતો કરતા આપણું પોતાનું ધ્યાન
ચાલવામાંથી ઉઠી જાય છે,
પરિણામે આપણા બૂટની છાપ
મહાત્માના પગ પર પણ આવી જતી હોય છે.
વરઘોડામાં જતાં પહેલાં
८
